Eldar Riazanow

Eldar Aleksandrowicz Riazanow ros. Эльдар Александрович Рязанов (ur. 18 listopada 1927 w Kujbyszewie, zm. 29 listopada 2015 w Moskwie) – rosyjski reżyser, twórca satyrycznych komedii, scenarzysta, aktor, dramaturg, poeta, Ludowy Artysta ZSRR (1984).

Był synem urzędnika Aleksandra Siemionowicza Riazanowa. W 1950 ukończył moskiewski Wszechrosyjski Państwowy Instytut Kinematografii im. S.A. Gierasimowa.

Odkrył wiele nowych twarzy dla filmu. W Nocy karnawałowej (1956) debiutowała w głównej roli Ludmiła Gurczenko. Złodziej samochodów (1966) był główną rolą Innokientija Smoktunowskiego. Ironia losu (1975), w Polsce rozpowszechniana pod tytułem "Szczęśliwego Nowego Roku", uczyniła z Barbary Brylskiej pierwszą blondynkę Związku Radzieckiego i najpopularniejszą polską aktorkę w krajach rosyjskojęzycznych po dziś dzień.

Romans biurowy (1977), Garaż (1979), Dworzec dla dwojga (1982), Gorzki romans (1984), Zapomniana melodia na flet (1987) to klasyka kina radzieckiego.

Riazanow jako jeden z nielicznych pozostał w branży po rozpadzie imperium. Nakręcił takie filmy jak: Niebiosa obiecane (1991), Wróżba (1993), Cześć, pajace! (1996), Stare klacze (2000), Klucz od sypialni (2003), Andersen. Fantazje na temat (2006).

W 2007 imieniem Eldara Riazanowa nazwano samolot typu Boeing 737 rosyjskich linii lotniczych KD Avia (rej. VP-BJX). Został on złomowany w 2010.

Odznaczenia i nagrody

• Order Zasług dla Ojczyzny II klasy (2008, Rosja)
• Order Zasług dla Ojczyzny III klasy (1996, Rosja)
• Order Czerwonego Sztandaru Pracy – dwukrotnie (1969, 1977 ZSRR)
• Order Przyjaźni Narodów (1987, ZSRR)
• Ludowy Artysta ZSRR (1984)
• Nagroda Państwowa ZSRR (1977)
• Nagroda Państwowa RFSRR im. braci Wasiljewych (1979, ZSRR)
• Kawaler Orderu Sztuki i Literatury (Francja)
• Order Honoru (2008, Gruzja)

***