Fanny Kapłan

Fanny Jefimowna Kapłan, ros. Фанни Ефимовна Каплан, posługująca się nazwiskiem Dora Kapłan, właśc. Feiga Chaimowna Rojtblat-Kapłan (ur. 10 lutego 1890 w guberni wołyńskiej, ros. Волынская Губерния, na Ukrainie, zm. prawdopodobnie 3 września 1918 w Moskwie) – wykonawczyni zamachu na Lenina.

Biografia

Urodziła w rodzinie ukraińskich Żydów, jako jedno z siedmiorga dzieci. Już w młodości przyłączyła się do środowisk anarchistycznych. W 1906 roku po związaniu się z eserowcami trafiła na zesłanie do wsi Nowy Akatuj na Syberii, skąd została uwolniona w trakcie rewolucji lutowej.

30 sierpnia 1918 roku przeprowadziła zamach na Lenina podczas wiecu w Zakładach Michelsona w Moskwie, w wyniku którego został ciężko ranny. Oddała trzy strzały, z których dwa raniły Lenina, a jeden trafił kobietę stojącą nieopodal. Została aresztowana i wkrótce rozstrzelana, co dało jednocześnie początek fali aresztowań i procesów eserowców (których oskarżono o organizację zamachu, mimo że Kapłan prawdopodobnie nie była związana z tą partią), anarchistów oraz kontrrewolucjonistów, określanego (także oficjalnie) jako "czerwony terror".

Istnieje podejrzenie, że Fanny Kapłan nie mogła samodzielnie zaplanować i przeprowadzić zamachu ze względu na zły stan zdrowia. Faktem jest, że miała ona bardzo słaby wzrok i mimo że strzelała z niewielkiej odległości, chybiła. Co więcej, w czasie przesłuchania ponoć nie umiała powiedzieć, z jakiej broni strzelała. Istnieje również hipoteza mówiąca, że Fanny Kapłan była tylko narzędziem w rękach Czeka i przeżyła w więzieniu do 1953 roku. Brak jednak źródeł mogących ostatecznie potwierdzić lub obalić tę tezę.