Powiedz o tym miejscu
pl

Franciszek Ksawery Godebski

Dodaj nowe zdjęcie!
Data urodzenia:
00.00.1801
Data śmierci:
17.05.1869
Inne nazwiska/pseudonimy:
Dobrogost
Kategorie:
pisarz, publicysta, uczestnik walk wyzwoleńczych
Narodowość:
 polska
Cmentarz:
Lwów, Cmentarz Łyczakowski (Lützenhofer Friedhof)

Franciszek Ksawery Godebski, pseudonim Dobrogost (ur. 1801 we Frankenthal, zm. 17 maja 1869 we Lwowie) – polski pisarz i publicysta.

Edukację rozpoczął w kolegium pijarów na Żoliborzu, później uczył się w szkole kadetów w Kaliszu, a następnie w Liceum Krzemienieckim. Studia ukończył na Uniwersytecie Warszawskim po czym rozpoczął służbę państwową jako aplikant w Ministerium Skarbu.

W latach 1820-1822 był redaktorem kilku pism literackich (np. "Wanda", "Warszawianin", "Gazeta Literacka", "Pszczółka krakowska"), był też twórcą wielu grywanych w Warszawie komedii i scen lirycznych. Poświęcił się działalności literackiej w różnych kierunkach. Brał udział w powstaniu listopadowym organizując oddziały powstańcze.

Jako poseł łucki na sejm Królestwa odznaczył się krasomówstwem. Po upadku powstania w latach 1832-1858 przebywał na emigracji. Najpierw we Francji, gdzie brał czynny udział w życiu emigrantów. W 1841 był współzałożycielem a od 1853 profesorem literatury w Szkole Polskiej Narodowej w Batignolles. W 1849 w Paryżu został administratorem pisma "La Tribune des Peuples" ("Trybuna Ludów"), gdzie współpracował z Mickiewiczem. Był również inicjatorem i wykładowcą kursu historii i statystyki Polski w Szkole Artylerii zakładu emigracyjnego w Bourges. Pracował również jako kustosz Biblioteki Królewskiej i zbiorów Ludwika Filipa w Wersalu. W 1849 wyjechał na kilka lat do Belgii. Po powrocie do kraju, osiadł we Lwowie. W 1858 objął po ociemniałym Karolu Szajnosze kierownictwo Ossolineum. Położył duże zasługi w uporządkowaniu i unowocześnieniu tej placówki. Przeprowadził reorganizację Muzeum im. Lubomirskich, zapraszając również Wincentego Pola do segregacji zbiorów archeologicznych i dziejowych pamiątek Zakładu Narodowego im. Ossolińskich. Przedmioty muzealne wyodrębniono z biblioteki, mieszcząc je jako osobną całość w dotychczasowej czytelni, którą przeniesiono na piętro. Sporządził inwentarz rycin i numizmatów; objaśnił i ułożył przedmioty muzealne, uporządkowywał katalogi w bibliotece.

Darzony szacunkiem jako "poseł ostatniego sejmu polskiego" obracał się w kręgach świata naukowego, literackiego i naukowego. Był wydawcą licznych źródeł historycznych.

Jego pogrzeb stał się okazją do manifestacji narodowej.

Życie prywatne

Był synem Cypriana Godebskiego.

Jego żoną była Ludwika Dezyderia Rymińska z którą miał ośmioro dzieci (pięć córek i trzech synów). Dwójka z nich zmarła w dzieciństwie. Jeden z jego synów, Cyprian Godebski, został rzeźbiarzem.

Franciszek Ksawery Godebski został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Utwory (wybór)

  • Duch i dążności wieku, 1860
  • Stary i młody, 1856
  • Miłostki ułańskie : komedjo-opera w 1 akcie, 1929
  • Kto pod kim dołki kopie, sam w nie wpada: przysłowie dramatyczne w 1 akcie wierszem, 1867
  • Miłostki ułańskie : komedjo-opera w 1 akcie, 1929
  • Miłość i próżność,
  • Obraz Polski pod koniec XVII wieku : ze Zbioru podróży, ogłoszonych w Hadze 1705 r
  • Otwarcie kursu historyi i statystyki Polski w Szkole Artyleryi - Zakładu Polaków w Bourges w dniu 7 marca 1833 r.,1883
  • Pamiętniki Hansa Szlązaka z XVI wieku, 1847
  • Reformy społeczne w Polsce pod koniec XVIII wieku, 1868

 

Źródło informacji: wikipedia.org

Brak miejsc

    loading...

        ImięRodzaj relacjiData urodzeniaData śmierciOpis
        1Cyprian GodebskiCyprian Godebskiojciec00.00.176519.04.1809
        2Cyprian GodebskiCyprian Godebskisyn30.10.183525.11.1909
        3Misia  SertMisia Sertwnuczka30.03.187215.10.1950

        29.11.1830 | W nocy młodzi słuchacze Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie pod wodzą porucznika Piotra Wysockiego wraz z cywilnymi spiskowcami rozpoczęli powstanie listopadowe

        Powstanie listopadowe, wojna polsko-rosyjska 1830-1831 – polskie powstanie narodowe przeciw Rosji, które wybuchło w nocy z 29 na 30 listopada 1830 roku, a zakończyło się 21 października 1831 roku. Zasięgiem swoim objęło Królestwo Polskie i część ziem zabranych (Litwę, Żmudź i Wołyń).

        Prześlij wspomnienia

        Dodaj słowa kluczowe