Powiedz o tym miejscu
pl

Jan Kajus Andrzejewski

Dodaj nowe zdjęcie!
Data urodzenia:
20.01.1913
Data śmierci:
31.08.1944
Inne nazwiska/pseudonimy:
Jan Żelechowski, Jan Zawada
Kategorie:
harcerz, oficer, uczestnik II wojny światowej
Narodowość:
 polska
Cmentarz:
Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach

Jan Kajus Andrzejewski ps. „Jan”, „Jan Ż”, „Jan Żelechowski” (ur. 20 stycznia 1913 w Villmanstrand (obecnie Lappeenranta) w Finlandii, zm. 31 sierpnia 1944 w Warszawie) – harcmistrz, podpułkownik uczestnik powstania warszawskiego, dowódca pułku Oddziału Dyspozycyjnego „Broda” Kedywu.

Od 1922 mieszkał w Polsce. Absolwent Szkoły Podchorążych Piechoty i Szkoły Podchorążych Inżynierii. Uczestnik kampanii wrześniowej 1939, walczył także w Obronie Warszawy. Działał w zbrojnym podziemiu od zakończenia wojny obronnej: początkowo w Służbie Zwycięstwu Polski, Związku Odwetu, następnie w Oddziale „Osjan” i ostatecznie w Brygadzie Dywersji „Broda 53" Armii Krajowej. Był wykładowcą na tajnej Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola”. Podczas okupacji hitlerowskiej używał przybranego nazwiska Jan Zawada.

5. dnia powstania warszawskiego 1944 uczestniczył w wyzwoleniu obozu „Gęsiówki”. Dnia następnego, 6 sierpnia poprowadził część batalionu „Zośka” do odzyskania wolskich cmentarzy Kalwińskiego i Ewangelickiego. 11 sierpnia został odznaczony Orderem Virtuti Militari V klasy, rozkazem Dowódcy AK nr 502 z 11 VIII 1944. Uzasadnienie nadania mu VM brzmiało: „odznaczył się w walkach na terenie Grupy «Północ»”. Nr krzyża: 13170. Odznaczony także trzykrotnie Krzyżem Walecznych. 20 sierpnia mianowano go harcmistrzem.

Poległ 31 sierpnia w walce w rejonie ul. Bielańskiej na Starym Mieście, podczas próby przebicia ze Starówki do Śródmieścia. Miał 31 lat. Wraz z nim zginęli wtedy m.in.: Ewaryst Jakubowski, Józef Hłasko, Czesław Nantel, Stefan Kowalewski, Maria Dziak.

 

Źródło informacji: wikipedia.org

Brak miejsc

    loading...

        01.09.1939 | Wojska niemieckie napadły o świcie bez wypowiedzenia wojny na Polskę, rozpoczynając kampanię wrześniową a tym samym II wojnę światową

        Kampania wrześniowa (inne stosowane nazwy: kampania polska 1939, wojna polska 1939, wojna obronna Polski 1939) – obrona terytorium Polski przed agresją militarną (bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny) wojsk III Rzeszy (Wehrmacht) i ZSRR (Armia Czerwona); pierwszy etap II wojny światowej. Była to pierwsza kampania II wojny światowej, trwająca od 1 września (zbrojna agresja Niemiec) do 6 października 1939, kiedy z chwilą kapitulacji SGO Polesie pod Kockiem zakończyły się walki regularnych oddziałów Wojska Polskiego z agresorami. Naczelnym Wodzem Wojska Polskiego w kampanii był marszałek Edward Rydz-Śmigły, a szefem sztabu gen. bryg. Wacław Stachiewicz. Od 3 września 1939 wojna koalicyjna Polski, Francji i Wielkiej Brytanii przeciw III Rzeszy.

        Prześlij wspomnienia

        01.08.1944 | O 17:00 (Godzina "W") wybuchło powstanie warszawskie

        Powstanie warszawskie (1 sierpnia – 3 października 1944) – wystąpienie zbrojne przeciwko okupującym Warszawę wojskom niemieckim, zorganizowane przez Armię Krajową w ramach akcji „Burza”, połączone z ujawnieniem się i oficjalną działalnością najwyższych struktur Polskiego Państwa Podziemnego.

        Prześlij wspomnienia

        31.08.1944 | 31. dzień powstania warszawskiego

        Całkowitemu zniszczeniu uległ Pasaż Simonsa.

        Prześlij wspomnienia

        Dodaj słowa kluczowe