Treniota
Krewny Mendoga. W latach 1260-1261 prowadził wojny z zakonem krzyżackim. W 1260 odniósł zwycięstwo w bitwie nad Durbe.
W 1261 doszedł do porozumienia z Mendogiem i uznał jego władzę nad całą Litwą. Po zjednoczeniu państwa był dowódcą wojsk litewskich w wojnie z kawalerami mieczowymi w Inflantach. W 1263 roku zawiązał wraz z Dowmuntem spisek na życie Mendoga. Po zamordowaniu księcia przejął władzę na Litwie. Nakazał zgładzenie księcia połockiego Towciwiła.
Na Litwie wybuchło powstanie przeciw jego rządom. Treniota nie utrzymał się długo u władzy. Został zamordowany przez spiskowców na wiosnę 1264 roku. Władzę po nim przejął stojący na czele opozycji syn Mendoga, Wojsiełk.
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | Mendog | wujek |
22.09.1236 | Krucjaty północne: klęska kawalerów mieczowych w bitwie pod Szawlami na Litwie
Bitwa pod Szawlami (niem.: Schlacht von Schaulen, lit.: Saulės mūšis lub Šiaulių mūšis, łot.: Saules kauja) – starcie zbrojne, które miało miejsce 22 września 1236 pomiędzy zakonem kawalerów mieczowych a pogańskimi Zemgalami i Żmudzinami oraz posiłkami innych Bałtów. W bitwie tej poległo ok. 50-60 rycerzy zakonu, w tym jego mistrz krajowy Volquin. Około 2700 zakonników nigdy nie powróciło z krucjaty, a ich losy są nieznane. Była to pierwsza w takiej skali porażka kawalerów mieczowych. Zakon kawalerów mieczowych, pierwszy katolicki zakon rycerski na ziemiach ludów bałtyckich, został poważnie osłabiony, niedługo potem, w 1237, jego pozostali przy życiu członkowie zgodzili się na wcielenie do zakonu krzyżackiego. Wynik bitwy skłonił podbite uprzednio przez nich ludy: Kurów, Zemgalów i Zelów, do powstania. Efekty trwającego ponad 30 lat podboju ziem leżących na lewym brzegu Dźwiny zostały zniweczone.
13.07.1260 | Bitwa pod Durben
Bitwa pod Durben, pod Durbe (obecne Durbe na Łotwie) – starcie zbrojne, które miało miejsce 13 lipca 1260 pomiędzy połączonymi siłami inflanckiej gałęzi zakonu krzyżackiego pod dowództwem mistrza krajowego Burcharda von Hornhausena i Krzyżaków pod dowództwem marszałka pruskiego Henryka Botela z dowodzonymi przez poganina Treniotę (siostrzeńca Mendoga) Żmudzinami i Litwinami.