Powiedz o tym miejscu
pl

Władimir Cesarski

Dodaj nowe zdjęcie!
Data urodzenia:
00.08.1895
Data śmierci:
22.01.1940
Patronim:
Jefimowicz
Inne nazwiska/pseudonimy:
Владимир Цесарский, ЦЕСАРСКИЙ ВЛАДИМИР ЕФИМОВИЧ
Kategorie:
członek KGB, organizator/uczestnik represji, uczestnik II wojny światowej
Narodowość:
 żydowska
Cmentarz:
Określ cmentarz

Władimir Jefimowicz Cesarski (ros. Владимир Ефимович Цесарский, ur. w sierpniu 1895 w Odessie, zm. 22 stycznia 1940) - funkcjonariusz radzieckich organów bezpieczeństwa, starszy major bezpieczeństwa państwowego, działacz partyjny.

Żyd, 1910-1913 uczył się w szkole rzemieślniczej w Odessie, 1915-1919 członek partii eserowskiej, od marca 1917 do stycznia 1918 w Gwardii Czerwonej, później komisarz pułku i działacz podziemnego ruchu komunistycznego w Odessie. W sierpniu 1918 aresztowany, w grudniu 1918 zwolniony, kontynuował działalność podziemną, od maja 1919 w RKP(b), w sierpniu 1919 przeniósł się do Kijowa, gdzie również prowadził nielegalną działalność. Przewodniczący spółdzielni, zastępca kierownika wydziału gospodarki komunalnej w Kijowie, od sierpnia 1925 do grudnia 1926 zastępca przewodniczącego komitetu wykonawczego rady miejskiej w Błagowieszczeńsku i kierownik amurskiego wydawnictwa państwowego, kierownik amurskiego okręgowego wydziału gospodarki komunalnej, od grudnia 1926 do czerwca 1928 sekretarz odpowiedzialny komitetu rejonowego WKP(b) w Kraju Dalekowschodnim, od lipca 1928 do stycznia 1928 kierownik wydziału ds. pracy na wsi amurskiego komitetu okręgowego WKP(b), od lutego 1929 do sierpnia 1930 kierownik wydziału ds. pracy na wsi i wydziału organizacyjnego terskiego komitetu okręgowego WKP(b). Od października 1930 do lutego 1932 słuchacz kursów marksizmu-leninizmu, od marca do sierpnia 1932 pomocnik kierownika wydziału KC WKP(b), od sierpnia 1932 do marca 1934 p.o. kierownika sektora wydziału KC WKP(b), od kwietnia 1934 do kwietnia 1935 pomocnik kierownika Wydziału Przemysłowego KC WKP(b).

Od kwietnia 1935 do kwietnia 1937 referent sekretarza KC WKP(b) Nikołaja Jeżowa, od 8 października do 28 listopada 1936 specjalny pełnomocnik przy ludowym komisarzu spraw wewnętrznych ZSRR Jeżowie, od 28 listopada 1936 do 28 marca 1938 szef Wydziału VIII Głównego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego, od 22 grudnia 1936 major, a od 13 czerwca 1937 starszy major bezpieczeństwa państwowego. Od 28 marca do 28 maja 1938 szef Wydziału IV Zarządu I NKWD ZSRR, od 28 maja do 15 września 1938 szef Zarządu NKWD obwodu moskiewskiego, od 15 września do 9 grudnia 1938 szef poprawczego obozu pracy NKWD.

9 grudnia 1938 aresztowany, 21 stycznia 1940 skazany na śmierć przez Wojskowe Kolegium Sądu Najwyższego ZSRR i rozstrzelany.

Odznaczenia

  • Order Lenina (22 lipca 1937)
  • Order Czerwonej Gwiazdy (16 grudnia 1936)
  • Medal jubileuszowy XX-lecia Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej (22 lutego 1938)
  • Odznaka "Honorowy Funkcjonariusz Czeki/GPU (XV)" (9 maja 1938)

 

Źródło informacji: wikipedia.org, memo.ru

Brak miejsc

    loading...

        ImięRodzaj relacjiData urodzeniaData śmierciOpis
        1Jan GamarnikJan Gamarnikprzyjaciel02.06.189431.05.1937
        2Александр Минаев-ЦикановскийАлександр Минаев-Цикановскийkolega/koleżanka00.00.225.02.1939
        3Matwei  SchkirjatowMatwei Schkirjatowkolega/koleżanka, wyznawca tej samej idei15.08.188318.01.1954
        4Александр РадзивиловскийАлександр Радзивиловскийkolega/koleżanka, wyznawca tej samej idei00.08.190425.01.1940
        5Генрих ЯгодаГенрих Ягодаkolega/koleżanka, wyznawca tej samej idei, oponent07.11.189115.03.1938
        6Nikołaj JeżowNikołaj Jeżowkolega/koleżanka, wyznawca tej samej idei01.05.189504.02.1940
        7Matvej BronshtejnMatvej Bronshtejnposzkodowany, ofiara00.00.190618.02.1938

        11.08.1937 | Szef NKWD Nikołaj Jeżow podpisał rozkaz o rozpoczęciu tzw. operacji polskiej, w czasie której skazano 139 835 osób, z tego zamordowano bezpośrednio 111 091 Polaków-obywateli ZSRR, a 28 744 skazano na pobyt w obozach koncentracyjnych

        Operacja polska NKWD – antypolska operacja NKWD wynikająca z Rozkazu Ludowego Komisarza Spraw Wewnętrznych ZSRR nr 00485 z dnia 11 sierpnia 1937 wydanego przez ówczesnego Ludowego Komisarza NKWD Nikołaja Jeżowa, przeprowadzona w latach 1937–1938. Według dokumentów NKWD skazano 139 835 osób, z tego zamordowano bezpośrednio 111 091 Polaków – obywateli ZSRR, a 28 744 skazano na pobyt w łagrach – struktury podległej Gułag. Wyroki były wykonywane natychmiast. Masowo deportowano Polaków zamieszkujących Ukraińską SRR i Białoruską SRR m.in. do Kazachstanu, na Syberię, w rejony Charkowa i Dniepropetrowska. Łączna liczba deportowanych Polaków wyniosła ponad 100 tysięcy.

        Prześlij wspomnienia

        Dodaj słowa kluczowe