Zbigniew Drzewiecki

Zbigniew Drzewiecki (ur. 8 kwietnia 1890 w Warszawie, zm. 11 kwietnia 1971 Warszawie) – polski pianista i pedagog. Profesor i rektor Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie, profesor Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie.

Absolwent Gimnazjum gen. Pawła Chrzanowskiego w Warszawie (1909).

Był jednym z inicjatorów Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w 1927 roku. Drzewiecki od początku był członkiem jury konkursu w latach 1927, 1932, 1937, a na konkursach w 1949, 1955, 1960 i 1965 jego przewodniczącym. Prowadził też działalność pedagogiczną. Jego uczniowie to laureaci międzynarodowych konkursów, wirtuozi oraz wybitni pedagodzy, do których należeli m.in.: Ryszard Bakst, Jan Bereżyński, Felicja Blumental, Halina Czerny-Stefańska, Jan Ekier, Róża Etkin-Moszkowska, Fu Cong, Lidia Grychtołówna, Adam Harasiewicz, Roman Jasiński, Aleksander Kagan, Halina Kalmanowicz, Wacław Kisielewski, Bolesław Kon, Waldemar Maciszewski, Alfred Müller, Sergiusz Nadgryzowski, Hiroko Nakamura, Włodzimierz Obidowicz, Ewa Osińska, Teresa Rutkowska, Marta Sosińska-Janczewska i Tatiana Woytaszewska, angażował się również społecznie. W latach 1934–1939 oraz 1945–1948 pełnił funkcję prezesa polskiej sekcji Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej, w latach 1959–1966 był prezesem Towarzystwa im. Fryderyka Chopina, a od 1956 do 1962 prezesem Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków (SPAM).

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1930). W 1952 otrzymał nagrodę państwową I stopnia. W 1959 został odznaczony Orderem Sztandaru Pracy I klasy.