Jadwiga Gieysztorowa

Jadwiga Gieysztorowa urodzila sie w 1841 r w Teodorowie, w rodzinie Szuksztow. Corka Leona Szukszty h. Pobog i Michaliny z Kwiatkiewiczow. Wyszla za maz 15.02.1963 r za Emila Gieysztora, ktory za udzial w Powstaniu Styczniowym zostal uwieziony i zeslany na katorge, do Kunguru gubernii permskiej, na pograniczu Uralu. Mlodziutka Jadwiga dobrowolnie towarzyszyla mezowi na posielenie, mimo ze byla juz w ciazy. Pierwsze dzieci umarly. Na zsylce urodzili sie i przezyli dwaj synowie: Jozef i Leon. Po powrocie na Litwe w 1868 r przy pomocy rodziny odkupiono jeden z dawnych folwarkow Szuksztow, Szaltupie /lit. zimna rzeka/. W tym czasie Polakom nie wolno bylo kupowac ziemi, wiec podstawiono koloniste Niemca, a w tranzakcji pomogl pachciarz Judel. Rodzina zlozyla sie na potrzebna sume pieniedzy.Dawny majatek Gieysztorow, Zabieliszki, skonfiskowano i przeszedl w rece Rosjanina Millera. Rodzice Emila, Stefan i Jozefa musieli przeniesc sie do Pren. Jadwiga i Emil dochowali sie czrerech synow i trzech corek: Jozefa, Leona, Stefana, Michala, Marii, Wandy /za Kazimierzem Parczewskim/ i Anny /za I v. Onufrym Korewa z Poniewiezyka, II v Marianem Babianskim z Berz k. Kiejdan/. Jadwiga byla wspaniala gospodynia, prowadzila dom otwarty. Pieknie grala na pianinie. Odznaczala sie pogodnym usposobieniem i wielka goscinnoscia. Synowie otrzymali wyzsze wyksztalcenie i dla wyposazenia siostr zrzekli sie swej schedy. Po smierci Emila bowiem, w 1888 r nastaly czasy duzych oszczednosci. Niewielki majatek doprowadzila jednak do dobrej wydajnosci i mogl zabezpieczyc byt licznej rodziny. Maly Dwor Szaltupski stal sie dla trzech pokolen umilowanym gniazdem i miejscem wielu zjazdow rodzinnych. Dzielna i energiczna Babcia Jadwiga zas jego symbolem. Kilka lat z rzedu zjezdzala do Szaltupia /i pobliskiego kurortu w Birsztanach/ kuzynka Jadwigi, Anna Mlynarska /z Talko-Hryncewiczow/ z gromada dzieci. Jeden z nich to pozniejszy slawny muzyk i kompozytor, Emil Mlynarski. Razem z malymi Gieysztorami tworzyli wesola gromade do zabaw. Na poczatku lat dwudziestych, w czasie uciazliwej podrozy do corki Jadwigi Pawlowiczowej, do Warszawy, Jadwige sparalizowalo. Po intensywnym leczeniu w Warszawie, po powrocie do Szaltupia, chodzila, grala na pianinie, ale nie mogla mowic. Zmarla 17 lutego 1927 r i pochowana jest w grobie Gieysztorow, na starym cmentarzu w Prenach. Grob ten w 2015 r zostal zaliczony do dziedzictwa kulturowego Litwy.

opracowala prawnuczka Elzbieta Gieysztor