Aleksander Zelwerowicz
- Data urodzenia:
- 14.08.1877
- Data śmierci:
- 18.06.1955
- Kategorie:
- aktor, pedagog, nauczyciel, reżyser
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Aleksander Zelwerowicz (ur. 14 sierpnia 1877 w Lublinie, zm. 18 czerwca 1955 w Warszawie) – polski aktor, reżyser, dyrektor teatru, pedagog, mąż reżyserki Krystyny Severin-Zelwerowicz.
Urodził się w Lublinie w kamienicy Rynek 3. Ukończył Klasę Dykcji i Deklamacji oraz Szkołę Handlową Kronenberga w Warszawie. Debiutował w Komedii omyłek Szekspira w teatrze ogródkowym w 1896. Po rocznym pobycie i studiach w Genewie w 1899 zaangażował się do teatru łódzkiego, gdzie w sezonie teatralnym 1899-1900 rozpoczął w trupie Michała Wołowskiego swój pierwszy etap zawodowej pracy aktora. Następnie w Teatrze Miejskim w Krakowie, w latach 1900-1908 ujawnił talent komediowy i charakterystyczny. Z biegiem lat rozszerzył repertuar o role dramatyczne, nasycone ironią i sarkazmem. Jego dorobek twórczy obejmuje ok. 900 ról. Sztuka aktorska Zelwerowicza nie poddaje się jednoznacznym definicjom. Realista, czerpał inspiracje z rozmaitych stylów i kierunków: naturalizmu, modernizmu czy ekspresjonizmu, zachowując jednak własny ton.
Ceniony reżyser, głównie komedii np. Fredry i Blizińskiego, przygotował ok. 280 przedstawień.
Był dyrektorem scen w Łodzi i Wilnie, dyrektorem Teatru Narodowego w Warszawie. Występował gościnnie w Poznaniu, Wilnie i Lublinie. Reżyserował również i występował gościnnie w Rydze i w Pradze. W 1925 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Współtwórca polskiego szkolnictwa teatralnego, w 1932 doprowadził do powstania Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej, pierwszej polskiej nowoczesnej uczelni kształcącej aktorów i reżyserów. Był dyrektorem PIST-u w latach 1932-1936 i reaktywował Instytut w Łodzi po wojnie. W 1937 został odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury za szerzenie zamiłowania do polskiej literatury dramatycznej.
Podczas II wojny światowej ukrywał działacza Bundu i prezesa Rady Pomocy Żydom "Żegota" Leona Feinera
Pośmiertnie wydano jego wspomnienia Gawędy starego komedianta oraz zbiór artykułów o teatrze i korespondencję.
Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
W 1977 wraz z córką Heleną Orchon-Zelwerowicz otrzymał tytuł "Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata" przyznawany osobom ratującym Żydów podczas Holocaustu przez izraelski Instytut Pamięci Yad Vashem.
W 1955 jego imię otrzymała PWST w Warszawie, obecnie Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza. Od 1985 redakcja miesięcznika "Teatr" przyznaje nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza dla najlepszej aktorki i najlepszego aktora sezonu.
W 1949 Prezydent RP Bolesław Bierut nadał mu Order Sztandaru Pracy I klasy.
Filmografia
- Przesądy (1912)
- Obrona Częstochowy (1913)
- Tajemnica pokoju nr 100 (1914)
- Ochrana warszawska i jej tajemnice (1916)
- Rok 1863 (1922)
- Niewolnica miłości (1923)
- Skrzydlaty zwycięzca (1924)
- Huragan (1928)
- Mocny człowiek (1929)
- Tajemnica skrzynki pocztowej (1929)
- Księżna Łowicka (1932)
- Pałac na kółkach (1932)
- Dzieje grzechu (1933)
- Przebudzenie (1934)
- Dwie Joasie (1935)
- Granica (1938)
- Ludzie Wisły (1938)
- Serce matki (1938)
- Wrzos (1938)
- Czarne diamenty (1939)
- Doktór Murek (1939)
- Trzy serca (1939)
- Żona i nie żona (1941)
Role teatralne (wybór)
- Grabiec w Balladynie J.Słowackiego (1902)
- Czepiec w Weselu S.Wyspiańskiego (1905)
- Wojnicki w Wujaszku Wani A.Czechowa (1906)
- Damazy Żegota w Panu Damazym J.Blizińskiego (1909)
- Protasow w Żywym trupie L.Tołstoja (1916)
- Major w Fantazym J.Słowackiego (1917)
- Figaro w Weselu Figara P.A.de Beaumarchais'go (1918)
- Hipolit w Papierowym kochanku J.Szaniawskiego (1920)
- Argan w Chorym z urojenia Moliera (1921)
- Szambelan w Panu Jowialskim A.Fredry (1923)
- Horodniczy w Rewizorze N.Gogola (1926)
- Mecenas w Adwokacie i różach J.Szaniawskiego (1929)
- Porfiry w Zbrodni i karze wg.F.Dostojewskiego (1934)
- Inspektor Goole w Pan Inspektor przyszedł J.B.Priestley'a (1947)
- Żebrak w Elektrze J.Giraudoux (1946)
- Henryk Jaskrowicz w Grzechu S.Żeromskiego (1951)
Prace reżyserskie teatralne (wybór)
- Klątwa S. Wyspiańskiego (1909)
- Samuel Zborowski J. Słowackiego (1911)
- Wesele S. Wyspiańskiego (1912)
- Wróg ludu H. Ibsena (1913)
- Juliusz Cezar W. Shakespeare'a (1914)
- Wyzwolenie S. Wyspiańskiego (1916)
- Fantazy J. Słowackiego (1917)
- Pan Jowialski A. Fredry (1918)
- Pan de Pourceaugnac Moliera (1918)
- Cyrulik Sewilski P. A. Beaumarchais'go (1918)
- Intryga i miłość F. Schillera (1925)
- Król Edyp Sofoklesa (1926)
- Dziady A.Mickiewicza (1927)
- Adwokat i róże J. Szaniawskiego (1929)
- Przestępcy F. Brucknera (1930)
- Wielki człowiek do małych interesów A. Fredry (1935)
- Krysia J. Szaniawskiego (1935)
- Pan Damazy J. Blizińskiego (1946)
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | Irena Kwiatkowska | student, uczeń | ||
2 | Aleksander Bardini | student, uczeń | ||
3 | Maria Kaniewska | student, uczeń | ||
4 | Nina Andrycz | student, uczeń | ||
5 | Irena Eichlerówna | student, uczeń |
Nie określono wydarzenia