Powiedz o tym miejscu
pl

Bułat Okudżawa

Dodaj nowe zdjęcie!
Data urodzenia:
09.03.1924
Data śmierci:
12.06.1997
Inne nazwiska/pseudonimy:
Bulats Okudžava, Була́т Окуджа́ва, Була́т Ша́лвович Окуджа́ва, Bułat Szałwowicz Okudżawa
Kategorie:
dysydent, kompozytor, piosenkarz/śpiewak, uczestnik II wojny światowej
Narodowość:
 ormiańska, gruzińska
Cmentarz:
Moskwa, Cmentarz Wagańkowski

Bułat Szałwowicz Okudżawa (ros.: Булат Шалвович Окуджава, gruz.: ბულატ ოკუჯავა) (ur. 9 maja 1924 w Moskwie, zm. 12 czerwca 1997 w Paryżu) – rosyjski bard, poeta, prozaik, kompozytor ballad, pieśni lirycznych i satyrycznych, dramaturg.

Bułat Okudżawa - Pieśń gruzińska  ("Виноградная косточка")

Bułat Okudżawa był synem Ormianki i Gruzina. Jego rodziców, zagorzałych bolszewików i działaczy komunistycznych, spotkał los podobny do losu wielu ludzi żyjących w epoce terroru stalinowskiego. Ojciec (pierwszy sekretarz lokalnego komitetu partii w Niżnym Tagile) został rozstrzelany w 1937 roku, natomiast matka (pełniąca funkcję sekretarza rajkomu) została skazana na dziesięć lat w obozie (łącznie spędziła 18 lat w łagrze). Razem z bratem wychowywał się u babki - w niełatwym czasie i trudnych warunkach życiowych. Po okresie wielkiej czystki, naznaczony stygmatem wroga ludu starał się o zaufanie władzy. Podczas II wojny światowej, w wieku 18 lat przerwał naukę i podjął, jako ochotnik, służbę wojskową. W 1942 roku został wysłany na front. Był kilkakrotnie ranny. Po zakończeniu wojny był pracownikiem fizycznym, zaliczył eksternistycznie pozostałe klasy szkoły średniej i rozpoczął studia na wydziale filologicznym uniwersytetu w Tbilisi. Wtedy też debiutował na łamach gazety Leninowski sztandar (Ленинское знамя). W 1950 roku, po ukończeniu studiów, rozpoczął pracę jako nauczyciel w wiejskiej szkole w okolicach Kaługi (Калугa). Na fali odwilży wstąpił do partii. Po powrocie w 1956 roku matki z zesłania (została zrehabilitowana) powrócił do Moskwy. Tam też, najpierw w gronie przyjaciół, później już publicznie, zaczął śpiewać swoje wiersze, akompaniując sobie na gitarze.

Od tego momentu, w miarę zdobywania przez Okudżawę popularności, aparat partyjny przyglądał się jego twórczości z rosnącą dezaprobatą, on natomiast coraz bardziej dystansował się wobec swoich wcześniejszych poglądów. Nie mogąc mówić wprost o bieżących sprawach, pisał powieści historyczne (najczęściej osadzone w okresie XIX wieku), których bohaterami byli romantyczni buntownicy sprzeciwiający się tyranii. Walczyli oni na przegranej pozycji, będąc świadomi beznadziejności swego losu. Mimo to bez wahania decydowali się poświęcić swe życie w imię wyznawanych wartości.

Największą sławę zdobył jako poeta i bard. Początkowo jego wiersze dostępne były tylko w drugim obiegu, powielane w samizdacie, dopiero później artysta miał możliwość oficjalnego wykonywania swoich dzieł. W poezji Okudżawy dominuje klimat zadumy, smutku, refleksji nad ludzkim losem. Częstym motywem jest wojna, jednak bywa ona zazwyczaj jedynie tłem dla egzystencjalnych rozważań, najważniejszym tematem jest bowiem dramat jednostki zmagającej się z życiem. W utworach zauważalna jest też więź emocjonalna poety z Arbatem, starą moskiewską ulicą, na której w dzieciństwie mieszkał. Stała się ona symbolem jednoznacznie utożsamianym z Okudżawą. Miejscem szarym, typowym, pełnym codziennych problemów zwykłych ludzi, a jednocześnie pełnym tajemnic. Był blisko związany z Agnieszką Osiecką.

W 1994 roku otrzymał rosyjską Nagrodę Bookera.

Na łożu śmierci według jednych informacji wyraził życzenie i przyjął chrzest, według innych – został ochrzczony w stanie nieświadomości przez swoją żonę, z nadaniem imienia Ioann.

W Polsce twórczość Okudżawy, zwłaszcza jego piosenki, cieszyły się dużą popularnością. Utwory Okudżawy tłumaczyli na język polski m.in. Witold Dąbrowski, Andrzej Drawicz, Ziemowit Fedecki, Andrzej Mandalian i Wiktor Woroszylski. Jacek Kaczmarski poświęcił mu swoja piosenkę Pożegnanie Okudżawy, zaś Andrzej Sikorowski Żal za Bułatem O., utrzymane w klimacie poezji Bułata.

Twórczość

Poezja

  • 1956 Liryka (Лирика)
  • 1959 Wyspy (Острова)
  • 1965 Wesoły dobosz (Весёлый барабанщик)
  • 1964 Po drodze do Tinatin (По дороге к Тинатин)
  • 1967 Marzec wielkoduszny (Март великодушный)
  • 1967 Arbat, mój Arbat (Арбат, мой Арбат)
  • 1984 Wiersze (Стихотворения)
  • 1988 Poświęcam wam (Посвящается вам)

Proza

  • 1961 Jeszcze pożyjesz (Будь здоров, школяр)
  • 1970 Nieszczęsny Awrosimow (Бедный Авросимов)
  • 1971 Mersi, czyli Przypadki Szypowa
  • 1971 Глоток свободы
  • 1971 Kieszonkowe przygody
  • 1979 Wędrówki dyletantów (Путешествие дилетантов)
  • 1983 Свидание с Бонапартом

Źródło informacji: wikipedia.org

Brak miejsc

    loading...

        ImięRodzaj relacjiData urodzeniaData śmierciOpis
        1
        Nikolaj Okudzhavawujek00.00.189104.03.1939
        2
        Olga Okudzhavaciotka00.00.188811.09.1941
        3Lila BrikLila Brikprzyjaciel11.11.189104.08.1978
        4Agnieszka OsieckaAgnieszka Osieckaprzyjaciel09.10.192907.03.1997
        5Jewgienij JewtuszenkoJewgienij Jewtuszenkokolega/koleżanka18.07.193201.04.2017
        6Виктор ШульманВиктор Шульманkolega/koleżanka01.01.194609.12.2016
        7Николай  ГодовиковНиколай Годовиковkolega/koleżanka06.05.195023.11.2017
        8Margarita  AligereMargarita Aligerekolega/koleżanka07.10.191501.08.1992
        9Ирина БржевскаяИрина Бржевскаяkolega/koleżanka27.12.192917.04.2019
        10Евгений КрылатовЕвгений Крылатовkolega/koleżanka23.02.193408.05.2019
        11Юрий  ОшеровЮрий Ошеровkolega/koleżanka06.11.194227.06.2019
        12Boriss PasternaksBoriss Pasternaksznajomy10.02.189030.05.1960
        13Gaļina FrolovaGaļina Frolovaznajomy10.03.194031.05.2020
        14Юрий БондаревЮрий Бондаревznajomy15.03.192429.03.2020
        15Eduard LimonowEduard Limonowznajomy22.02.194317.03.2020
        16Юрий  МаркеловЮрий Маркеловznajomy04.08.195007.11.2019
        17Valentīna TolkunovaValentīna Tolkunovaznajomy12.07.194622.03.2010
        18Anatoly  KuznetsovAnatoly Kuznetsovznajomy31.12.193007.03.2014

        21.09.1993 | Kryzys konstytucyjny w Rosji: prezydent Borys Jelcyn rozwiązał Radę Najwyższą, a ta w odwecie podjęła próbę odwołania go ze stanowiska

        Kryzys konstytucyjny w Rosji 1993 (niekiedy przez zwolenników parlamentu określana mianem drugiej rewolucji październikowej) – napięcie polityczne w Federacji Rosyjskiej pomiędzy prezydentem a parlamentem, wynikające ze sporu o kształt ustrojowy państwa.

        Prześlij wspomnienia

        05.10.1993 | Расстрельное «Письмо сорока двух»

        Prześlij wspomnienia

        Dodaj słowa kluczowe