Lila Brik

Lila Brik (Lilia Juriewna Brik, ros. Лиля Юрьевна Брик) (ur. 30 października/11 listopada 1891 w Moskwie, zm. 4 sierpnia 1978 w Pieriediełkinie) – radziecka rzeźbiarka, reżyserka filmowa, towarzyszka życia Włodzimierza Majakowskiego.

Urodziła się jako Lilia Kagan w zamożnej rodzinie żydowskiej. Jej ojciec był adwokatem, matka nauczycielką muzyki. Już w dzieciństwie mówiła nie tylko po rosyjsku i jidysz, ale też po niemiecku i francusku.

Studiowała w moskiewskim Instytucie Architektury. Jej siostra Elza Kagan, późniejsza Elsa Triolet, została żoną francuskiego poety Louisa Aragona. Obie siostry wcześnie weszły w krąg awangardy artystycznej, były portretowane przez Dawida Burliuka, Aleksandra Rodczenkę, Fernanda Légera, Henri Matisse’a i Marka Chagalla.

26 lutego 1912 poślubiła Lila poetę i krytyka literackiego Osipa Maksimowicza Brika i zamieszkała z nim na przedmieściu Sankt Petersburga, Lewaszowie. Tam poznała w lipcu 1915 21-letniego Władimira Majakowskiego. Przyjaźń szybko przekształciła się w stosunek intymny przy aprobacie jej męża, Osipa. Począwszy od tomu wierszy Obłok w spodniach (ros. Облако в штанах) Majakowski dedykował jej wiele utworów.

Po rewolucji październikowej Brikowie powrócili do Moskwy. Ich mieszkanie stało się miejscem spotkań awangardy lat dwudziestych.

W latach 1922-1928 wydawała Lila Brik wspólnie z Majakowskim czasopismo „LEF” (Lewyj Front Iskusstw) propagujące konstruktywizm i dadaizm.

W lutym 1930 Lila Brik rozwiodła się z mężem. W kwietniu 1930 podczas pobytu w Berlinie dowiedziała się o samobójstwie Majakowskiego. W listopadzie tegoż wyszła za mąż za generała armii radzieckiej Witalija Primakowa, który w 1937 był sądzony razem z M. Tuchaczewskim i padł ofiarą terroru.

Lila Brik odważyła się napisać w 1935 list do Stalina w sprawie zaniedbania spuścizny literackiej Majakowskiego. Nieoczekiwanie Stalin przychylił się do prośby i nakazał wydanie wszystkich dzieł poety.

W 1938 Lila Brik poślubiła pisarza i krytyka literackiego Wasilija Abgarowicza Kataniana. Jej mieszkanie stało się znowu miejscem spotkań młodych twórców kultury, a ona była promotorką Andrieja Wozniesienskiego i Siergieja Paradżanowa.

Lila Brik zachorowała na nieuleczalną chorobę i popełniła samobójstwo przedawkowując tabletki nasenne w 1978.

***

Lila Brik (Lilia Juriewna Brik, ros. Лиля Юрьевна Брик) (ur. 30 października?/11 listopada 1891 w Moskwie, zm. 4 sierpnia 1978 w Pieriediełkinie) – radziecka rzeźbiarka, reżyserka filmowa, towarzyszka życia Włodzimierza Majakowskiego.

Urodziła się jako Lilia Kagan w zamożnej rodzinie żydowskiej. Jej ojciec był adwokatem, matka nauczycielką muzyki. Już w dzieciństwie mówiła nie tylko po rosyjsku i jidysz, ale też po niemiecku i francusku.

Studiowała w moskiewskim Instytucie Architektury. Jej siostra Elza Kagan, późniejsza Elsa Triolet, została żoną francuskiego poety Louisa Aragona. Obie siostry wcześnie weszły w krąg awangardy artystycznej, były portretowane przez Dawida Burliuka, Aleksandra Rodczenkę, Fernanda Légera, Henri Matisse’a i Marka Chagalla.

26 lutego 1912 poślubiła Lila poetę i krytyka literackiego Osipa Maksimowicza Brika i zamieszkała z nim na przedmieściu Sankt Petersburga, Lewaszowie. Tam poznała w lipcu 1915 21-letniego Władimira Majakowskiego. Przyjaźń szybko przekształciła się w stosunek intymny przy aprobacie jej męża, Osipa. Począwszy od tomu wierszy Obłok w spodniach (ros. Облако в штанах) Majakowski dedykował jej wiele utworów.

Po rewolucji październikowej Brikowie powrócili do Moskwy. Ich mieszkanie stało się miejscem spotkań awangardy lat dwudziestych.

W latach 1922-1928 wydawała Lila Brik wspólnie z Majakowskim czasopismo „LEF” (Lewyj Front Iskusstw) propagujące konstruktywizm i dadaizm.

W lutym 1930 Lila Brik rozwiodła się z mężem. W kwietniu 1930 podczas pobytu w Berlinie dowiedziała się o samobójstwie Majakowskiego. W listopadzie tegoż wyszła za mąż za generała armii radzieckiej Witalija Primakowa, który w 1937 był sądzony razem z M. Tuchaczewskim i padł ofiarą terroru.

Lila Brik odważyła się napisać w 1935 list do Stalina w sprawie zaniedbania spuścizny literackiej Majakowskiego. Nieoczekiwanie Stalin przychylił się do prośby i nakazał wydanie wszystkich dzieł poety.

W 1938 Lila Brik poślubiła pisarza i krytyka literackiego Wasilija Abgarowicza Kataniana. Jej mieszkanie stało się znowu miejscem spotkań młodych twórców kultury, a ona była promotorką Andrieja Wozniesienskiego i Siergieja Paradżanowa.

Lila Brik zachorowała na nieuleczalną chorobę i popełniła samobójstwo przedawkowując tabletki nasenne w 1978.