Zdzisław Maklakiewicz
- Data urodzenia:
- 09.07.1927
- Data śmierci:
- 09.10.1977
- Inne nazwiska/pseudonimy:
- Hanzen
- Kategorie:
- aktor, ofiara przestępstwa, uczestnik II wojny światowej, uczestnik walk wyzwoleńczych
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Warszawa, Cmentarz Powązkowski - Stare Powązki
Zdzisław Maklakiewicz (ur. 9 lipca 1927 w Warszawie, zm. 9 października 1977 tamże) – polski aktor teatralny i filmowy. Syn ekonomisty Ładysława Maklakiewicza, i Czesławy z domu Normark; bratanek kompozytorów Jana, Franciszka i Tadeusza.
Podczas II wojny światowej służył w Armii Krajowej. Brał udział w powstaniu warszawskim (pseud. "Hanzen"), walcząc w Śródmieściu jako strzelec w kompanii motorowej "Iskra" batalionu "Kiliński". Po kapitulacji powstańczej Warszawy przewieziony do niemieckiego obozu jenieckiego (stalag XVIII-C Markt Pongau, nr jeniecki: 105022), skąd powrócił do Polski we wrześniu 1945.
W 1947 roku podjął studia aktorskie w Krakowie, potem w PWST w Warszawie – dyplom uzyskał w 1950 roku. Próbował studiować reżyserię, lecz nie ukończył tych studiów. Był aktorem Teatru Syrena, Teatru Polskiego, Teatru Ludowego w Warszawie. Występował w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie. Od 1958 do 1962 był aktorem w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku. W latach 1962-64 był aktorem w Teatrze Kameralnym i Teatrze Polskim we Wrocławiu. W latach 1967-69 - w Teatrze Starym w Krakowie, w latach siedemdziesiątych - w Teatrze Narodowym i Teatrze Rozmaitości w Warszawie.
Został śmiertelnie pobity w pobliżu Hotelu Europejskiego w Warszawie, zmarł kilka dni po pobiciu.
W wielu filmach (m.in. Andrzeja Kondratiuka) grywał razem z Janem Himilsbachem, którego był przyjacielem.
2 sierpnia 2009 prezydent Lech Kaczyński pośmiertnie odznaczył Maklakiewicza Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za osiągnięcia w działalności na rzecz rozwoju polskiej kultury.
Córka aktora - Marta, prowadząca firmę "Maklak Film INC", planuje zrealizować film o swoim ojcu.
Filmografia
Scenarzysta
- 1974: Jak to się robi
Aktor
- 1978: Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz? jako Ojciec rodziny
- 1977: Milioner jako Kierownik sklepu mięsnego
- 1977: Królowa pszczół jako Inżynier Kopacki
- 1977: Lalka jako Konstanty, kamerdyner barona Krzeszowskiego
- 1977: Wesołych świąt jako konkurent Ruiny
- 1977: Rekolekcje jako Zdzisiek
- 1976: Szaleństwo Majki Skowron
- 1976: Zofia jako Kelner
- 1976: Brunet wieczorową porą jako Kustosz muzeum
- 1976: Kradzież jako Zdzisio
- 1976: Złota kaczka
- 1976: Za rok, za dzień, za chwilę... jako Artysta
- 1976: Karino jako Małecki
- 1975: Zaklęte rewiry jako Grela
- 1975: Hazardziści jako Brat Jaskólskiego
- 1975: Grzech Antoniego Grudy jako Michał Samostrzelny
- 1975: Trzecia granica jako mężczyzna w konsulacie
- 1974: Nie ma mocnych jako Kombajnista
- 1974: Gąszcz jako Pijaczek w knajpie Biedronki
- 1974: Jabłka
- 1974: Karino jako Małecki
- 1974: Jak to się robi jako reżyser Kozłowski
- 1974: Jej portret jako Mąż
- 1974: Głowy pełne gwiazd jako Ksiądz kapelan
- 1973: Wniebowzięci jako Arkaszka
- 1973: Przyjęcie na dziesięć osób plus trzy jako robotnik Karolak
- 1973: Brzydkie kaczątko
- 1973: Pies
- 1972: Siedem czerwonych róż czyli Benek Kwiaciarz o sobie i o innych jako Inżynier Zdzisław Bartkowiak
- 1972: Na krawędzi jako Pracownik obsługujący wykrywacz kłamstw
- 1972: Opętanie jako Mechanik Balcerzan
- 1972: Rewizja osobista jako Szef placówki celnej
- 1972: Trzeba zabić tę miłość jako Dyrektor
- 1972: Chłopi jako pisarz w Tymowie
- 1971: Nos
- 1971: Niebieskie jak Morze Czarne jako Dyrektor Fisz
- 1971: Motodrama jako Dziennikarz
- 1971: Jak daleko stąd, jak blisko jako Włodek
- 1971: Seksolatki jako Pan Józef
- 1971: Gwiazda wytrwałości
- 1971: Obcy w lesie
- 1971: Trąd jako Tuś
- 1971: Aktorka jako Mikołaj Jazykow
- 1971: Złote Koło jako Semko
- 1971: Hydrozagadka jako Doktor Plama
- 1970: Dzięcioł jako Zdzicho
- 1970: Wakacje z duchami
- 1970: Prawdzie w oczy jako członek brygady Klisia
- 1970: Dziura w ziemi jako Strażak
- 1970: Przystań jako Sternik Masztalerz
- 1970: Rejs jako Inżynier Mamoń
- 1970: Kolumbowie jako powstaniec
- 1969: Czerwone i złote jako Sierżant Knaps, za rolę którego dostał nagrodę "Złote Grono" w kategorii najlepsza męska rola drugoplanowa na festiwalu w Łagowie, w 1970 roku.
- 1969: Urząd
- 1969: Jak rozpętałem drugą wojnę światową jako włoski żołnierz
- 1969: Jarzębina czerwona jako Sierżant Kojtycz
- 1969: Co jest w człowieku w środku
- 1969: Nasze miasto - teatr tv - jako Sam
- 1968: Dancing w kwaterze Hitlera jako Przewodnik
- 1968: Przygoda z piosenką jako Drybek
- 1968: Ostatni po Bogu jako Doktor Bryl
- 1968: Lalka jako Maruszewicz
- 1968: Klub profesora Tutki (serial TV, odc. 11) jako radca prawny w ministerstwie, znajomy profesora Tutki
- 1967: Katarynka
- 1967: Zabijaka
- 1967: Wycieczka w nieznane jako Niejaki P.
- 1967: Marsjanie
- 1967: Słońce wschodzi raz na dzień jako Moskała
- 1967: Zamrożone błyskawice (Gefrorenen Blitze, Die) jako Drwal
- 1967: Ojciec
- 1967: Komedia z pomyłek jako Hans Kesche
- 1967: Długa noc
- 1967: Kwestia sumienia
- 1967: Cyrograf dojrzałości jako fryzjer Franek
- 1966: Przedświąteczny wieczór jako kombatant
- 1966: Klub profesora Tutki (serial TV, odc. 2) jako misjonarz, znawca archipelagu Małe Kokosy
- 1966: Bokser jako Dziennikarz
- 1966: Bariera jako Przyjaciółka
- 1966: Cała naprzód jako Leon/nieznośny pasażer na statku
- 1966: Ktokolwiek wie... jako Mąż Wikty
- 1966: Marysia i Napoleon jako Poniatowski Józef
- 1966: Bumerang jako Pan z goździkiem
- 1966: Chciałbym się ogolić jako Fryzjer
- 1965: Katastrofa jako Kotarski
- 1965: Śmierć w środkowym pokoju (TV) jako Wójcik
- 1965: Salto jako Rotmistrz
- 1965: Święta wojna jako Kożuszek
- 1965: Trzy kroki po ziemi jako lekarz powiatowy
- 1964: Rękopis znaleziony w Saragossie jako Don Roque Busqueros
- 1964: Giuseppe w Warszawie jako fałszywy wartownik
- 1964: Barwy walki jako dowódca oddziału AK
- 1964: Rachunek sumienia jako Wójcik
- 1964: Prawo i pięść jako Czesiek
- 1964: Pierwszy dzień wolności jako Podporucznik
- 1963: Pamiętnik pani Hanki jako Władek Brzeski
- 1963: Rozwodów nie będzie jako Kierownik "Estrady"
- 1963: Skąpani w ogniu jako Sprężyna
- 1963: Dwa żebra Adama jako Prokurator
- 1962: Jak być kochaną jako Dziennikarz
- 1961: Samson
- 1961: Złoto jako Smutny
- 1959: Wspólny pokój jako Student prawa Bednarczyk
Aktor gościnnie
- 1976: Zaklęty dwór jako Żołnierz
- 1976: Polskie drogi jako Profesor Karol Maria Fabiankiewicz, nauczyciel tańca
- 1976: Daleko od szosy jako Sprzedawca w domu handlowym
- 1975: Obrazki z życia jako Sobierajski, przewodniczący rady zakładowej
- 1974-1977: Czterdziestolatek jako Jodłowski "Dżuma", kolega Karwowskiego z podstawówki
- 1973: Stawiam na Tolka Banana jako Aksamitny Heniek, paser
- 1967-1968: Stawka większa niż życie jako Untersturmführer Max Abusch
Aktor niewymieniony w czołówce
- 1972: Chłopi
- 1972: Jezioro osobliwości
- 1971: Kocie ślady
- 1971: Jeszcze słychać śpiew i rżenie koni...
- 1968: Wszystko na sprzedaż
Film dokumentalny
- Ludzie kina – Zdzisław Maklakiewicz – reżyseria: Łukasz Kos, Jacek Papis, scenariusz: Jacek Papis, Łukasz Kos
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | Jan Adam Maklakiewicz | wujek | ||
2 | Włodzimierz Szymański | przyjaciel | ||
3 | Jan Himilsbach | przyjaciel |
01.08.1944 | O 17:00 (Godzina "W") wybuchło powstanie warszawskie
Powstanie warszawskie (1 sierpnia – 3 października 1944) – wystąpienie zbrojne przeciwko okupującym Warszawę wojskom niemieckim, zorganizowane przez Armię Krajową w ramach akcji „Burza”, połączone z ujawnieniem się i oficjalną działalnością najwyższych struktur Polskiego Państwa Podziemnego.
19.10.1970 | Premiera komedii filmowej Rejs w reżyserii Marka Piwowskiego
Rejs – polski film komediowy z 1970 roku, w reżyserii Marka Piwowskiego. Film opowiada o wydarzeniach mających miejsce w trakcie rejsu statkiem wycieczkowym po Wiśle i o jego pasażerach. W latach PRL-u film ten był powszechnie odbierany jako parodia systemu komunistycznego w Polsce, co przyczyniło się do jego wyjątkowej popularności. Określa się go często jako film kultowy. Do filmu reżyser zaangażował wielu amatorów, tzw. naturszczyków.