Powiedz o tym miejscu
pl

Aleksander Szelepin

Dodaj nowe zdjęcie!
Data urodzenia:
18.08.1918
Data śmierci:
24.10.1994
Inne imiona lub nazwisko panieńskie:
Aleksander Nikołajewicz Szelepin
Inne nazwiska/pseudonimy:
Alexander Schelepin, Александр Шелепин, «Железный Шурик», Александр Николаевич Шелепин, , Alexander Nikolajewitsch Schelepin, Alexander Shelepin, Alexander Nikolayevich Shelepin, Alexandre Chélépi
Kategorie:
członek KGB, działacz komunistyczny i państwowy
Narodowość:
 rosyjska
Cmentarz:
Moskwa, Cmentarz Nowodziewiczy

Aleksander Nikołajewicz Szelepin (ros. Александр Николаевич Шелепин, ur. 18 sierpnia 1918 w Woroneżu, zm. 24 października 1994) – polityk radziecki oraz wysoki funkcjonariusz służby bezpieczeństwa, szef Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego (KGB) ZSRR od grudnia 1958 do listopada 1961.

Urodzony w 1918, absolwent Moskiewskiego Instytutu Historii Literatury i Filozofii. Po napaści Niemiec na Związek Radziecki 22 czerwca 1941 Szelepin walczył w oddziale partyzanckim, nad którym wkrótce objął dowodzenie. W 1943 został wysokiego szczebla funkcjonariuszem Komsomołu; w 1952 – jego przewodniczącym, sprawował to stanowisko do 1958. W tym czasie m.in. towarzyszył Nikicie Chruszczowowi w czasie jego podróży do Chin (w 1954). Pod koniec 1958 został mianowany przez Chruszczowa przewodniczącym Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego (KGB) ZSRR. Główną przyczyną zwolnienia ze stanowiska ówczesnego szefa KGB Iwana Sierowa była seria dezercji z szeregów KGB, w czasie sprawowania przez niego kierownictwa nad tą instytucją. Sierow odszedł z KGB i został mianowany szefem wywiadu wojskowego GRU.

Szelepin próbował przekształcić KGB w prawdziwą służbę wywiadowczo-kontrwywiadowczą. Starał się także przywrócić organom bezpieczeństwa znaczenie, jakie miały w czasach Stalina. Szelepin przeprowadził głębokie zmiany organizacyjne i personalne. Po odejściu ze stanowiska szefa KGB w listopadzie 1961 Szelepin został mianowany na stanowisko sekretarza Komitetu Centralnego KPZR. Uważano, że po odejściu z KGB Szelepin nadal sprawował kontrolę nad tą instytucją. W 1962 Szelepin został pierwszym wicepremierem; był jednym z organizatorów spisku przeciwko Nikicie Chruszczowowi w 1964. Po obaleniu Chruszczowa został członkiem Prezydium Komitetu Centralnego KC KPZR, był najmłodszym członkiem w Biurze Politycznym KC KPZR. W 1975 Szelepina zwolniono z Biura Politycznego, a rok później w 1976 pozbawiono członkostwa w KC. Do 1984, kiedy odszedł na emeryturę, zajmował drugorzędne funkcje.

Źródło informacji: wikipedia.org

Brak miejsc

    loading...

        ImięRodzaj relacjiData urodzeniaData śmierciOpis
        1Владимир  ДолгихВладимир Долгихkolega/koleżanka05.12.192408.10.2020
        2Nikita ChruszczowNikita Chruszczowkolega/koleżanka, szef15.04.189411.09.1971
        3Владимир  МусаэльянВладимир Мусаэльянznajomy08.07.193928.09.2020
        4Stanislaw  GoworuchinStanislaw Goworuchinznajomy29.03.193614.06.2018
        5Сергей  ПавловСергей Павловznajomy19.01.192907.10.1993
        6Zoja KosmodiemianskaZoja Kosmodiemianskaznajomy13.09.192329.11.1941
        7Paweł SudopłatowPaweł Sudopłatowznajomy07.07.190724.09.1996
        8Leonid BreżniewLeonid Breżniewszef19.12.190610.11.1982
        9Василий БлюхерВасилий Блюхерpodwładny03.06.192827.09.2013
        10Фрол  КозловФрол Козловoponent18.08.190830.01.1965
        11Aleksandr  SolzhenitsynAleksandr Solzhenitsynoponent11.12.191803.08.2008

        19.09.1939 | W Ostaszkowie utworzono obóz koncentracyjny dla polskich jeńców wojennych

        19 września ludowy komisarz spraw wewnêtrznych Ławrentij Beria wydał rozkaz nr 0308, zgodnie z którym utworzono Zarząd NKWD ZSRR do Spraw Jeńców Wojennych (UPW – Uprawlenije po Diełam Wojennoplennych). Tym samym rozkazem polecono zorganizowanie ośmiu obozów jenieckich – ostaszkowskiego, juchnowskiego, kozielskiego, putywelskiego, kozielszczańskiego, starobielskiego, jużskiego i orańskiego. Tak zwaną obsługę operacyjno-czekistowską jeńców wojennych zajmował się Wydział Specjalny NKWD ZSRR. Do 23 września w Zarządzie ds. Jeńców został opracowany regulamin obozu dla jeńców wojennych. Przejściowo jeńcy byli gromadzeni w obozach rozdzielczych i 138 punktach odbiorczych, skąd następnie przekazywano ich do wyżej wymienionych obozów.

        Prześlij wspomnienia

        15.11.1939 | W Kozielsku utworzono obóz koncentracyjny dla polskich jeńców wojennych

        19 września ludowy komisarz spraw wewnêtrznych Ławrentij Beria wydał rozkaz nr 0308, zgodnie z którym utworzono Zarząd NKWD ZSRR do Spraw Jeńców Wojennych (UPW – Uprawlenije po Diełam Wojennoplennych). Tym samym rozkazem polecono zorganizowanie ośmiu obozów jenieckich – ostaszkowskiego, juchnowskiego, kozielskiego, putywelskiego, kozielszczańskiego, starobielskiego, jużskiego i orańskiego. Tak zwaną obsługę operacyjno-czekistowską jeńców wojennych zajmował się Wydział Specjalny NKWD ZSRR. Do 23 września w Zarządzie ds. Jeńców został opracowany regulamin obozu dla jeńców wojennych. Przejściowo jeńcy byli gromadzeni w obozach rozdzielczych i 138 punktach odbiorczych, skąd następnie przekazywano ich do wyżej wymienionych obozów.

        Prześlij wspomnienia

        13.03.1954 | PSRS APP Dekrēts par PSRS Ministru padomei pakļautas Valsts Drošības Komitejas izveidošanu

        PSRS Augstākās Padomes prezidija lēmums

        Prześlij wspomnienia

        18.05.1954 | Кенги́рское восстание

        Prześlij wspomnienia

        08.04.1966 | Leonīds Brežņevs tiek ievēlēts par PSKP ģenerālsekretāru

        Prześlij wspomnienia

        01.02.2011 | Десталинизации россиского общества Караганова

        Prześlij wspomnienia

        Dodaj słowa kluczowe