Ernst Kaltenbrunner

Ernst Kaltenbrunner (ur. 4 października 1903 w Ried im Innkreis w Austrii, stracony 16 października1946 w Norymberdze) – SS-Obergruppenführer, szef Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy (RSHA) w latach 1943-1945.

Uczył się w gimnazjum w Linzu oraz w uniwersytecie w Grazu. W 1926 uzyskał wykształcenie prawnicze i do 1928 pracował jako adwokat w Linzu i Salzburgu. Od 1930 był członkiem austriackiej partii nazistowskiej.

Od 1935 był szefem SS w Austrii. Tuż przed przyłączeniem Austrii do III Rzeszy (12 marca 1938) pełnił funkcję sekretarza stanu ds. bezpieczeństwa w gabinecie Arthura Seyss-Inquarta.

Po Anschlussie pełnił wysokie i kierownicze funkcje w SS na terenie byłej Austrii (Ostmark). Za aktywny udział w nim otrzymał stopień SS-Brigadeführera z nominacji Adolfa Hitlera. 11 września 1938 został SS-Gruppenführerem oraz członkiem Reichstagu, a od kwietnia 1941 SS-Obergruppenführerem. 30 stycznia 1943 powołany na szefa Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy (RSHA).

Odpowiedzialny m.in. za Holocaust (w tym działalność Einsatzgruppen) i zbrodnie w obozach koncentracyjnych.

Po wydaleniu Arthura Nebe z NSDAP i SS został jego następcą na stanowisku prezydentaInterpolu.

1 października 1946 został skazany przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdzena karę śmierci i stracony. W trakcie procesu zeznał m.in.:

• Wydałem polecenie, aby więźniowie odsyłani do obozu w Mauthausen nie byli źle traktowani.
• Zbrodnie, o których dowiedziałem się dopiero dziś, popełnił Himmler. W kwestii żydowskiej byłem zwodzony, jak wszyscy inni wyżsi urzędnicy.

Pod szubienicą powiedział:

 

Całym sercem służyłem mojemu narodowi i ojczyźnie. Spełniłem swój obowiązek z interesem państwa. Żałuję, że ci, którzy nami rządzili w tych trudnych czasach, nie zachowali się jak żołnierze i że popełniono tyle zbrodni, ale nie brałem w nich udziału. Niech żyją Niemcy!