Michaił Rejtern
Michaił Rejtern
- Data urodzenia:
- 12.09.1820
- Data śmierci:
- 11.08.1890
- Patronim:
- Christiforowicz
- Inne imiona lub nazwisko panieńskie:
- Michaił Christiforowicz Rejtern
- Inne nazwiska/pseudonimy:
- Michael von Reutern, Mihaels fon Reiterns, Михаил Христофорович Рейтерн, von Reutern, Reiterns, Michael von Reutern. Mihails
- Kategorie:
- arystokrata, finansista, hrabia , mąż stanu, premier, szlachcic, związany z Łotwą
- Cmentarz:
- Ezeres pagasts, Nolkenu Kapliča
Michaił Christiforowicz Rejtern (ros. Михаил Христофорович Рейтерн), ur. 24 września 1820 w Porieczu (obecnie Demidow na Smoleńszczyźnie), zm. 23 sierpnia 1890 w Carskim Siole – hrabia (1890), rosyjski działacz państwowy.
Urodzony w rodzinie generała. Ukończył liceum rolnicze w 1839. Minister Finansów w latach 1862-1878. Od 1862 członek Rady Państwa. Przeprowadził szereg reform finansowych. Był zwolennikiem szerokiej rozbudowy kolei żelaznych i bankowego systemu kredytowego, rozwoju nowych gałęzi przemysłu ciężkiego. Próbował zmniejszać deficyt budżetowy państwa poprzez zwiększenie podatków bezpośrednich i pośrednich, zmniejszenia budżetu Ministerstwa Obrony i Ministerstwa Morskiego, a także poprzez sprzedaż mienia państwowego. Sprzedał Alaskę Stanom Zjednoczonym w 1867 i Kolej Nikołajewską w 1868 prywatnemu przedsiębiorcy. W 1874 udało mu się zrealizować budżet Rosji bez deficytu.
W latach 1881-1887 (inne źródła 1886?) przewodniczący Komitetu Ministrów Imperium Rosyjskiego.
Bibliografia
- Bolszaja Sowietskaja Encykłopedia t. 21 Moskwa 1975.
Źródło informacji: wikipedia.org, news.lv
| Nazwa miejsca | Aktywne od: | Aktywne do: | Zdjęcia | Język | |
|---|---|---|---|---|---|
 | Ezeres muižas centrs un pils | lv |
| Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
|---|---|---|---|---|
| 1 | Ādams Kristofs von Reiterns | ojciec | ||
| 2 |  | Jutta von Nolcken | siostra | |
| 3 |  | Gerhardt Wilhelm von Reutern | wujek | |
| 4 |  | Ādolfs fon Vulfs | bratanek/siostrzeniec | |
| 5 |  | Voldemārs fon Vulfs | bratanek/siostrzeniec | |
| 6 |  | Gustaw Fromhold von Nolcken | szwagier | |
| 7 | Kristofs Hermanis fon Reiterns | dziadek | ||
| 8 | Johann von Reutern | pradziadek | ||
| 9 |  | Vasilijs fon Reiterns | kuzyn | |
| 10 |  | Elizabete fon Reiterna | kuzyn | |
| 11 |  | Šarlote fon Vulfa | kuzyn | |
| 12 |  | Александр Евграфович (Гергардович) Рейтерн | kuzyn | |
| 13 |  | Евграф Рейтерн | kuzyn | |
| 14 |  | Aleksander II Romanow | szef | |
| 15 |  | Konstanty Mikołajewicz Romanow | wyznawca tej samej idei | |
| 16 |  | Sawwa Morosow | wyznawca tej samej idei | |
| 17 |  | Piotr Stołypin | wyznawca tej samej idei | |
| 18 |  | Фердинанд Врангель | oponent |
04.09.1821 | Aleksandrs I pasludināja Amerikas daļu no Aļaskas līdz Oregonai par Krievijas ietekmes zonu un liedza Aļaskas teritoriālos ūdeņus citu valstu kuģošanai
16.09.1821 | Russian Empire declares Alaska as exclusive Russian territory
16.10.1853 | Imperium osmańskie wypowiedziało wojnę Rosji; początek wojny krymskiej
28.03.1854 | Turpinās Krimas karš. Osmaņu impērijas pusē karā iesaistās Anglija un Francija
Krimas karu pret Osmaņu impēriju Krievija iesāka 1853. gada oktobrī. Kara iesākšanas iegansts Krievija bija "ortodoksālo kristiešu aizsardzība". Karš ilga trīs gadus, līdz 1856. gada februārim. Kara rezultātā Krievija ieguva Krimas pussalu, bet zaudēja savus iepriekšējos sabiedrotos- kopš 1815. gada Vīnes kongresa laikiem- Franciju, Lielbritāniju, Sardīniju.
28.05.1861 | Krievijas imperators Aleksandrs II apstiprina nolikumu par Rīgas Politehnisko augstskolu- LU, LLU, RSU un RTU priekšteci
21.09.1861 | Tiek atklāta dzelzceļa līnija Rīga - Daugavpils
15.12.1862 | Otwarto Kolej Warszawsko-Petersburską
Kolej Warszawsko-Petersburska (Петербурго-Варшавская железная дорога, Petierburgo-Warszawskaja żeleznaja doroga) – historyczna linia kolejowa łącząca Warszawę z Petersburgiem w Rosji. Była to druga linia kolejowa na ziemiach ówczesnego Królestwa Polskiego, otwarta w 1862.
22.01.1863 | Wybuch Powstania styczniowego w Królestwie Polskim
Powstanie styczniowe – polskie powstanie narodowe przeciwko Imperium Rosyjskiemu, ogłoszone manifestem 22 stycznia 1863 wydanym w Warszawie przez Tymczasowy Rząd Narodowy, spowodowane narastającym rosyjskim terrorem wobec polskiego biernego oporu. Wybuchło 22 stycznia 1863 w Królestwie Polskim i 1 lutego 1863 na Litwie, trwało do jesieni 1864. Zasięgiem objęło tylko ziemie zaboru rosyjskiego: Królestwo Polskie oraz ziemie zabrane.
