Powiedz o tym miejscu
pl

Ryszard Kapuściński

Dodaj nowe zdjęcie!
Data urodzenia:
04.03.1932
Data śmierci:
23.01.2007
Data pogrzebu :
31.01.2007
Inne nazwiska/pseudonimy:
Rišards Kapusciņskis, Ryszard Kapuściński
Kategorie:
dziennikarz, pisarz
Narodowość:
 polska
Cmentarz:
Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach

Ryszard Kapuściński (ur. 4 marca 1932 w Pińsku, zm. 23 stycznia 2007 w Warszawie) – polski reportażysta, publicysta, poeta i fotograf, zwany "cesarzem reportażu".

Jest najczęściej, obok Stanisława Lema, tłumaczonym polskim autorem.

Urodził się w rodzinie nauczycielskiej, jego ojciec walczył w 1939 w stopniu podporucznika w SGO Polesie. Po 17 września dostał się do niewoli radzieckiej. Wraz z kilkoma kolegami udało mu się uciec z kolumny prowadzonej na Smoleńsk i po zamianie ubrania na cywilne powrócił do Pińska (Artur Domosławski w książce "Kapuściński non-fiction" podaje fakt niewoli i ucieczki w wątpliwość). W obawie przed deportacją do Kazachstanu wyjechał z rodziną do swoich rodziców mieszkających w Przemyślu, a następnie w głąb okupowanej Polski. Pozostałą część okupacji Ryszard Kapuściński wraz z rodzicami spędził w Sierakowie, w Puszczy Kampinoskiej, koło wsi Palmiry oraz w Świdrze (obecnie w granicach Otwocka).

Debiutował poetycko w wieku 17 lat w tygodniku Dziś i Jutro. W 1950 zdał maturę w warszawskim gimnazjum im. Stanisława Staszica. W latach 1953–1981 był członkiem PZPR. W 1956 ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego i rozpoczął pracę (początkowo jako goniec) w redakcji Sztandaru Młodych. W 1956 otrzymał pierwszą nagrodę – Złoty Krzyż Zasługi – za reportaż To też jest prawda o Nowej Hucie, opisujący trudne warunki życia robotników na budowie kombinatu. W tym samym roku odbył swą pierwszą podróż zagraniczną – do Indii. Odszedł z gazety w 1958, odwołany przez redakcję za poparcie dla krytycznego wobec władzy tygodnika Po Prostu.

Przeniósł się do Polityki. Od 1962 pracował dla PAP jako stały korespondent zagraniczny w Afryce, Ameryce Łacińskiej i Azji. Dokumentował upadek cesarstwa w Etiopii i Iranie. Od 1974 w tygodniku Kultura. Przełożył na język polski Dziennik z Boliwii Che Guevary. Był zaprzyjaźniony z Salvadorem Allende.

W 1987 Royal Court Theatre w Londynie wystawił sceniczną adaptację jego książki Cesarz, opisującej upadek reżimu Haile Selassie I w Etiopii (wystawiany potem także w kraju). W 1996 wyróżniony nagrodą imienia Jana Parandowskiego, w 1999 otrzymał "Ikara". Wybrany przez środowisko dziennikarskie Dziennikarzem wieku w plebiscycie miesięcznika Press. Laureat Nagrody im. Dariusza Fikusa za rok 2004. Doktor honoris causa Uniwersytetu Śląskiego (17 października 1997), Uniwersytetu Wrocławskiego (2001), Uniwersytetu Jagiellońskiego (2004) i Gdańskiego (29 stycznia 2004). Łącznie otrzymał ponad 40 nagród i wyróżnień. Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Zmarł 23 stycznia 2007 w wieku 74 lat, po rozległym zawale serca, na oddziale kardiochirurgii szpitala przy ul. Banacha w Warszawie. Jego śmierci poświęcone zostało dużo miejsca zarówno w polskich jak i światowych mediach. Na pierwszych stronach swych wydań pisały o Kapuścińskim największe gazety, jak New York Times, Le Monde czy El Pais. Na ręce ambasadora RP w Hiszpanii kondolencje z powodu śmierci pisarza złożyła hiszpańska para królewska oraz książę Asturii. To cios dla polskiej literatury, dla polskiej kultury – tak o śmierci Ryszarda Kapuścińskiego mówił w rozmowie z dziennikarzami w tureckim Adampolu prezydent Lech Kaczyński.

Msza święta żałobna rozpoczęła pogrzeb 31 stycznia 2007 o godz. 11 w Bazylice Świętego Krzyża w Warszawie. Przewodniczył jej prymas Polski kard. Józef Glemp. Mszę koncelebrowali m.in. kapelan Rodzin Katyńskich ks. prałat Zdzisław Peszkowski, kapelan prezydenta RP, ks. prałat Roman Indrzejczyk i ks. Adam Boniecki z "Tygodnika Powszechnego". Homilię prymasa odczytał ksiądz Piotr Pawlukiewicz.

Współpraca z wywiadem PRL

27 maja 2007 tygodnik "Newsweek" w artykule Igora Ryciaka ujawnił, że Kapuściński od 1965 do 1972 (lub 1977) roku współpracował z wywiadem PRL. W IPN odnalazły się analizy odwiedzanych przez niego krajów i pisane przez niego opisy kilku osób, z którymi się spotykał.

Żona, Alicja Kapuścińska, twierdzi natomiast, że mąż nie przejmował się rejestracją (jako współpracownika) przez SB utrzymując, że wszyscy wyjeżdżający za granicę dziennikarze są umieszczeni w tych aktach jako potencjalni informatorzy.

Najważniejsze nagrody i tytuły, które otrzymał Ryszard Kapuściński

1956

  • Złoty Krzyż Zasługi

1959

  • Nagroda im. Juliana Bruna

1967

  • Nagroda Ministra Kultury i Sztuki

1974

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

1975

  • Nagroda im. Bolesława Prusa
  • Nagroda Miesięcznika Literackiego i Nowych Książek

1976

  • Nagroda Państwowa II stopnia

1978

  • Nagroda Kultury
  • Uznanie Cesarza za trzecią książkę 40-lecia przez Politykę
  • Międzynarodowa Nagroda Dziennikarska

1980

  • Kowadło – nagroda Kuźnicy

1983

  • Cesarz książką roku wg Sunday Times

1990

  • Nagroda Polskiego PEN Clubu im. Ksawerego Pruszyńskiego
  • Nagroda Ministra Spraw Zagranicznych

1994

  • Stany Zjednoczone Nagroda Alfreda Jurzykowskiego
  • Niemcy Nagroda Niemieckich Wydawców i Księgarzy

1995

  • Francja Nagroda Prix d'Astrolabe
  • Nagroda Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego

1996

  • Kanada Nagroda Fundacji Turzańskich

1997

  • Nagroda miesięcznika Odra
  • Stany Zjednoczone Nagroda Instytutu J. Piłsudskiego w dziedzinie literatury im. Josepha Conrada
  • Tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Śląskiego

1999

  • Statuetka Ikara za książkę Heban
  • Nagroda literacka Miast Partnerskich Torunia i Getyngi im. Samuela Bogumiła Lindego
  • Niemcy Hanzeatycka Nagroda Goethego
  • Tytuł Dziennikarza Wieku przyznany przez 50 najlepszych polskich dziennikarzy

2000

  • Włochy Premio Internazionale Viareggio Versilia
  • Włochy Nagroda literacka Ruchu Oporu za Heban
  • Włochy Nagroda Premio Internazionale Feudo di Maida za Heban
  • Włochy Nagroda Creola przyznana przez Uniwersytet Boloński za całokształt

2001

  • Bursztynowy Motyl – za najlepszą podróżniczą książkę roku (Lapidarium IV)
  • Tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego
  • Super Wiktor
  • Francja The Prix Tropiques

2002

  • Bułgaria Tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Sofijskiego
  • Nagroda Miesięcznika i Wydawnictwa Znak im. Księdza Józefa Tischnera
  • Order Ecce Homo
  • Nagroda stowarzyszenia Liber Press

2003

  • Włochy Nagroda Premio Grinzane Cavour
  • Nagroda Wschodniej Fundacji Kultury „Akcent” z Lublina
  • Hiszpania Nagroda Księcia Asturii
  • Nagroda Literacka Podporiusz

2004

  • Nagroda Literacka im. Władysława Reymonta
  • Tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego
  • Nagroda im. Brunona Kreisky'ego
  • Tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego

2005

  • Nagroda miesięcznika Nowe Książki
  • Nagroda im. Dariusza Fikusa
  • Hiszpania Tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Barcelońskiego Ramon Llull[10]
  • Włochy Nagroda literacka im. Elsy Morante w kategorii "Kultura Europy" za Podróże z Herodotem
  • Nagroda literacka Nike czytelników za Podróże z Herodotem
  • Złoty medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis"

 

Źródło informacji: wikipedia.org

Brak miejsc

    loading...

        ImięRodzaj relacjiData urodzeniaData śmierciOpis
        1Zbigniew MessnerZbigniew Messnerczłonkowie tej samej partii13.03.192910.01.2014
        2Piotr JaroszewiczPiotr Jaroszewiczczłonkowie tej samej partii08.10.190901.09.1992
        3Henryk JabłońskiHenryk Jabłońskiczłonkowie tej samej partii27.12.190927.01.2003
        4Edward GierekEdward Gierekczłonkowie tej samej partii06.01.191329.07.2001

        27.11.1895 | Alfred Nobel ustanowił nagrodę swojego imienia

        Nagroda Nobla – wyróżnienie przyznawane za wybitne osiągnięcia naukowe, literackie lub zasługi dla społeczeństw i ludzkości, ustanowione ostatnią wolą fundatora, szwedzkiego przemysłowca i wynalazcy dynamitu – Alfreda Nobla.

        Prześlij wspomnienia

        Dodaj słowa kluczowe