Viktors Arājs
- Data urodzenia:
- 13.01.1910
- Data śmierci:
- 13.01.1988
- Inne nazwiska/pseudonimy:
- Viktors Arājs, Викторс Арайс
- Kategorie:
- członek korporacji studenta, kat, prawnik, przestępca, przestępca wojenny, uczestnik II wojny światowej, zabójca, żołnierz
- Narodowość:
- łotewska, niemiecka
- Cmentarz:
- Określ cmentarz
Viktors Arājs (ur. 13 stycznia 1910 w Baldone koło Rygi, zm. 13 stycznia 1988 w Kassel) – łotewski kolaborant, oficer SS, dowódca Arājs Commando, winien wymordowania połowy żydowskich mieszkańców Łotwy i wielu żydowskich mieszkańców Białorusi.
Urodził się w rodzinie łotewskiego kowala. Jego matka pochodziła z rodziny Niemców nadbałtyckich.
Arājs uczęszczał do gimnazjum w Jełgawie które ukończył w roku 1930. Odbył służbę wojskową w armii łotewskiej. Rozpoczął studia prawnicze na uniwersytecie w Rydze, ale ich nie ukończył. Został zatrudniony w policji i dosłużył się stopnia podporucznika.
Po wybuchu wojny III Rzeszy ze Związkiem Radzieckim i wycofaniu się jednostek radzieckich z Rygi objął 1 lipca 1941 opuszczoną prefekturę policji przy ul. Valdemāra 19.
Po wkroczeniu do Rygi wojsk hitlerowskich pod dowództwem Waltera Stahleckera i Roberta Stieglitza, Viktors Arājs dzięki poparciu tłumacza Hansa Dresslera zdobył zaufanie okupantów. Stworzył jednostkę zmilitaryzowaną, do których przyjmował członków Pērkonkrusts i skrajnie prawicowej organizacji studenckiej.
Od 4 lipca 1941 Arājs Commando rozpoczęło działalność. Pięciuset Żydów zamknięto w synagodze, którą podpalono. Przez okna wrzucano granaty ręczne.
Arājs Commando liczyło do 1200 ochotników. Jednostka wymordowała około 45 tysięcy ofiar na Łotwie, potem na Białorusi. Arājs został awansowany w roku 1942 do stopnia majora policji, w roku 1943 otrzymał stopień SS-Sturmbannführera. Jego adiutantem został były pilot łotewski Herberts Cukurs.
Po wojnie do roku 1949 przebywał w brytyjskich obozach internowanych, a następnie pracował jako kierowca dla brytyjskich władz okupacyjnych w Delmenhorst. Przy współpracy łotewskiego rządu emigracyjnego w Londynie zmienił nazwisko na Viktor Zeibots. We Frankfurcie nad Menem pracował jako pracownik pomocniczy w drukarni.
Dopiero w 34 lata po wojnie, 21 grudnia 1979 został skazany przez sąd krajowy w Hamburgu za udział w rozstrzelaniu w dniu 8 grudnia 1941 w lesie Rumbula 13 tysięcy Żydów z getta w Rydze na karę dożywotniego więzienia. Zmarł w 9 lat później w więzieniu w Kassel.
Źródło informacji: wikipedia.org, news.lv
Nazwa miejsca | Aktywne od: | Aktywne do: | Zdjęcia | Język | |
---|---|---|---|---|---|
Salaspils memoriāls | 31.10.1967 | lv, ru |
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | Teodors Arājs | ojciec | ||
2 | Berta Anna Burkevica | matka | ||
3 | Zelma Zeibote | żona | ||
4 | Gustavs Celmiņš | znajomy | ||
5 | Miervaldis Ādamsons | znajomy | ||
6 | Haralds Puntulis | znajomy | ||
7 | Kārlis Zariņš | znajomy | ||
8 | Friedrich Jeckeln | szef | ||
9 | Margerš Zariņš | kolega z klasy lub studiów | ||
10 | Kārlis Ozols | kolega z klasy lub studiów, żołnierz | ||
11 | Boriss Kinstlers | wyznawca tej samej idei, żołnierz | ||
12 | Fēlikss Rikards | wyznawca tej samej idei | ||
13 | Herberts Teidemanis | wyznawca tej samej idei | ||
14 | Mārtiņš Vagulāns | wyznawca tej samej idei | ||
15 | Наум Турбовский | wyznawca tej samej idei | ||
16 | Arvīds Asars | poszkodowany, ofiara | ||
17 | Franz Walter Stahlecker | dowódca | ||
18 | Rudolf Lange | dowódca | ||
19 | Herberts Cukurs | żołnierz | ||
20 | Arnolds Laukers | żołnierz | ||
21 | Leonhards Manfrēds Švarcs | żołnierz | ||
22 | Manuels Veiss | żołnierz | ||
23 | Konstantīns Kaķis | żołnierz |
12.05.1933 | Latviešu tautas apvienība "Pērkonkrusts"
01.07.1941 | Rīgu okupē vācu karaspēks
04.07.1941 | Tiek nodedzināta Rīgas horālā sinagoga
1941. gada 4. jūlijā, Rīgā iebrukot nacistu armijai, sinagoga tika nodedzināta. Tika uzmanīts, lai uguns nepārmestos un blakus ēkām, kas bija jādara ugunsdzēsējiem, taču pašu sinagogu dzēst viņiem netika atļauts.