Gustaw Holoubek

Gustaw Teofil Holoubek (ur. 21 kwietnia 1923 w Krakowie, zm. 6 marca 2008 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy, reżyser i dyrektor teatrów, pedagog, prezes Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatru i Filmu, członek Polskiej Akademii Umiejętności, poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji, senator I kadencji.

Był jedynym dzieckiem Czecha, który osiedlił się w Polsce po I wojnie światowej, żeniąc się z owdowiałą Polką z Krakowa.

W 1939 na ochotnika zaciągnął się do wojska i uczestniczył w kampanii wrześniowej. Był jeńcem w obozach w Magdeburgu i Toruniu. Został zwolniony w 1940, wcześniej w niewoli zachorował na gruźlicę. Do 1945 pracował w krakowskiej gazowni.

Po wojnie, w 1947 ukończył studia w krakowskim Państwowym Studiu Dramatycznym (przekształconym później w Państwową Wyższą Szkołę Teatralną). Wcześniej uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie.

Działalność artystyczna

W teatrze zadebiutował 1 marca 1947 rolą Charysa w Odysie u Feaków Stefana Flukowskiego w Starym Teatrze w Krakowie. W latach 1949-1956 pracował jako kierownik artystyczny, reżyser i aktor Teatru Śląskiego w Katowicach.

W trakcie swojej kariery teatralnej zagrał m.in. rolę tytułową w Fantazym Juliusza Słowackiego we własnej reżyserii (Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach, 1955), sędziego Custa w Trądzie w pałacu sprawiedliwości Ugo Bettiego w reż. Marii Wiercińskiej (Scena Kameralna Teatru Polskiego w Warszawie, 1958), Goetza w Diable i Panu Bogu Jean-Paula Sartre'a w reż. Ludwika René (Teatr Dramatyczny w Warszawie, 1960), Skrzypka w Rzeźni Sławomira Mrożka (1975), tytułową w Królu Learze Williama Szekspira (1977, oba przedstawienia w reż. Jerzego Jarockiego w Teatrze Dramatycznym w Warszawie). W 1989 wystąpił w przedstawieniu Mała Apokalipsa na podstawie powieści swego przyjaciela, Tadeusza Konwickiego, wyreżyserowanym przez Krzysztofa Zaleskiego (Teatr Ateneum w Warszawie).

Był Gustawem-Konradem w Dziadach Adama Mickiewicza, inscenizowanych w 1967 przez Kazimierza Dejmka w Teatrze Narodowym. Zdjęcie tego przedstawienia z afisza przez władze przyczyniło się do wybuchu demonstracji studenckich i zapoczątkowało wydarzenia Marca 1968. Kreacja Gustawa Holoubka, odtwórcy głównej roli, wpłynęła na wymowę widowiska i oddźwięk społeczny przedstawienia. W 1981 zagrał rolę Superiusza w Pieszo Sławomira Mrożka, w reżyserii Jerzego Jarockiego. Zaprotestowała wówczas m.in. grupa wojskowych, publikując list w "Żołnierzu Wolności".

Zagrał w prawie stu przedstawieniach Teatru Telewizji, współpracując z wieloma polskimi reżyserami, m.in. Adamem Hanuszkiewiczem, Zygmuntem Hübnerem, Andrzejem Łapickim, Olgą Lipińską, Jerzym Gruzą, Janem Englertem, Andrzejem Wajdą i Krzysztofem Kieślowskim. Jako reżyser przeniósł na ekran Teatru Telewizji m.in. Fantazego (1971) i Kordiana Juliusza Słowackiego (1980), Hamleta Williama Szekspira (1974), Na dnie Maksima Gorkiego (1994), Dwa teatry Jerzego Szaniawskiego (1999) i Króla Edypa Sofoklesa (2005).

Był wykładowcą Akademii Teatralnej w Warszawie. Przez wiele lat pełnił funkcję dyrektora Teatru Dramatycznego w Warszawie. Został odwołany w styczniu 1983 z powodu konfliktu z ówczesnymi władzami.

W filmie zadebiutował rolą Feliksa Dzierżyńskiego w Żołnierzu zwycięstwa w reż. Wandy Jakubowskiej (1953). Łącznie zagrał ok. 50 ról. Wystąpił w kilku filmach Wojciecha Jerzego Hasa: Pętli, Pożegnaniach, Rękopisie znalezionym w Saragossie i Sanatorium pod Klepsydrą. Zagrał także w Prawie i pięści Jerzego Hoffmana i Edwarda Skórzewskiego, Klubie profesora Tutki Andrzeja Kondratiuka, Marysi i Napoleonie Leonarda Buczkowskiego, Jak daleko stąd, jak blisko i Lawie Tadeusza Konwickiego. Był reżyserem noweli filmowej Czas przybliża, czas oddala, będącej pierwszą częścią cyklu Spóźnieni przechodnie, a także reżyserem i scenarzystą filmu Mazepa, zrealizowanego na podstawie dramatu Juliusza Słowackiego.

Działalność polityczna i społeczna

W 1976 i 1980 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL. W 1976 wybrany na posła do Sejmu PRL z listy Frontu Jedności Narodu. W 1982, po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego, zrzekł się mandatu. W latach 1989-1991 był senatorem I kadencji wybranym z ramienia Komitetu Obywatelskiego (w trakcie kadencji przeszedł do Unii Demokratycznej). Od 1992 do 1993 zasiadał w Radzie ds. Kultury przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej Lechu Wałęsie.

Od 1994 był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności. Współpracował z miesięcznikiem psychologicznym "Charaktery".

Życie prywatne

Był mężem aktorek Danuty Kwiatkowskiej i Marii Wachowiak, a od 1973 Magdaleny Zawadzkiej. Miał troje dzieci: Ewę, Magdalenę i Jana Holoubka, operatora filmowego.

Przez wiele lat kibicował klubowi piłkarskiemu Cracovia.

Zmarł 6 marca 2008. Został pochowany 12 marca na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Pośmiertnie odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Orderem Orła Białego w uznaniu znamienitych zasług dla kultury polskiej, za wybitne osiągnięcia w pracy artystycznej i dydaktycznej.

Dokonania artystyczne

Teatr

• 1947: Odys u Feaków Stefana Flukowskiego – Charys (reż. Józef Karbowski, Stary Teatr w Krakowie działający w ramach Państwowych Teatrów Dramatycznych)
• 1947: Mąż i żona Aleksandra Fredry – Reżyser (reż. Władysław Krzemiński, Stary Teatr w Krakowie – PTD)
• 1947: Słomkowy kapelusz Eugène'a Labiche – Tardiveau (reż. Roman Zawistowski, Stary Teatr w Krakowie – PTD)
• 1948: Owcze źródło Lope de Vegi – Barrildo (reż. Bronisław Dąbrowski, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie działający w ramach Państwowych Teatrów Dramatycznych)
• 1948: Obrona Ksantypy Ludwika Hieronima Morstina – Epistates (reż. Karol Borowski, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie – PTD)
• 1948: Noe i jego menażeria Tadeusza Łomnickiego – Sem (reż. Roman Zawistowski, Stary Teatr w Krakowie – PTD)
• 1948: Amfitrion 38 Jeana Giraudoux – Trębacz (reż. Bohdan Korzeniewski, Stary Teatr w Krakowie – PTD)
• 1948: Romans z wodewilu Władysława Krzemińskiego – Franek (reż. Władysław Krzemiński, Stary Teatr w Krakowie – PTD)
• 1949: Mieszczanie Maksyma Gorkiego – Pierczychin (reż. Edward Żytecki, Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach)
• 1949: Wieczór Puszkinowski (reż. Artur Kwiatkowski, Teatr Śląski w Katowicach)
• 1950: Balladyna Juliusza Słowackiego – Filon (reż. Władysław Woźnik, Teatr Śląski w Katowicach)
• 1951: Mizantrop Moliera – Oront (reż. Roman Zawistowski, Teatr Śląski w Katowicach)
• 1951: Odezwa na murze Anny Świrszczyńskiej – Adolf (reż. Ryszard Wasilewski, Teatr Śląski w Katowicach)
• 1951: Dożywocie Aleksandra Fredry – Łatka (reż. Roman Zawistowski, Teatr Śląski w Katowicach)
• 1951: Młodość ojców Borysa Gorbatowa – Oczkar (reż. Roman Zawistowski, Teatr Śląski w Katowicach)
• 1952: Trzydzieści srebrników Howarda Fasta – reżyseria, rola Fullera (Teatr Śląski w Katowicach)
• 1952: Wzgórze 35 Jerzego Lutowskiego – Generał de Marinis (reż. Roman Zawistowski, Teatr Śląski w Katowicach)
• 1952: Zagłada eskadry Aleksandra Korniejczuka – Admirał (reż. Roman Zawistowski i Edward Żytecki, Teatr Śląski w Katowicach)
• 1952: Starosta Jan Grudczyński Ludwika Adama Dmuszewskiego – Baron Lorenz de la Croix (reż. Roman Zawistowski, Teatr Śląski w Katowicach)
• 1953: Mazepa Juliusza Słowackiego – Król Jan Kazimierz (reż. Roman Zawistowski, Teatr Śląski w Katowicach)
• 1953: Bancroftowie Jerzego Broszkiewicza i Gustawa Gottesmana – John Bancroft (reż. Roman Zawistowski, Teatr Śląski w Katowicach)
• 1953: Jak hartowała się stal Nikołaja Ostrowskiego – reżyseria, wraz z Bolesławem Smelą (Teatr Śląski w Katowicach)
• 1954: Droga do Czarnolasu Aleksandra Maliszewskiego – reżyseria (Teatr Śląski w Katowicach)
• 1954: Dom lalki (Nora) Henryka Ibsena – reżyseria, rola Doktora Ranka (Teatr Śląski w Katowicach)
• 1955: Cienie i ludzie Andrzeja Wydrzyńskiego – reżyseria i inscenizacja, rola Oskara von Schwerina (Teatr Śląski w Katowicach)
• 1955: Fantazy Juliusza Słowackiego – reżyseria, rola Fantazego (Teatr Śląski w Katowicach)
• 1956: Dramat księżycowy Romana Brandstaettera – reżyseria, rola Antonia (Teatr Śląski w Katowicach)
• 1956: Tragedia florencka Oscara Wilde'a – reżyseria, rola Szymona (Teatr Śląski w Katowicach)
• 1958: Trąd w pałacu sprawiedliwości Ugo Bettiego – Sędzia Cust (reż. Maria Wiercińska, Teatr Polski w Warszawie)
• 1960: Diabeł i Pan Bóg Jean-Paula Sartre'a – Goetz (reż. Ludwik René, Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1961: Anioł zstąpił do Babilonu Friedricha Dürrenmatta – Uroczysty (reż. Konrad Swinarski, Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1961: Król Edyp Sofoklesa – Edyp (reż. Ludwik René, Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1962: Wieczór poezji Władysława Broniewskiego (reż. Ryszarda Hanin, Sala Kongresowa Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie)
• 1962: Płatonow Antoniego Czechowa – Michał Płatonow (reż. Adam Hanuszkiewicz, Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1962: Hamlet Williama Szekspira – reżyseria, rola Hamleta (Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1964: Król Ryszard Drugi Williama Szekspira – Ryszard II (reż. Henryk Szletyński, Teatr Narodowy w Warszawie)
• 1964: Alleluja Dziordzie Lebovicia – Sipka (reż. Kazimierz Dejmek, Teatr Narodowy w Warszawie)
• 1964: Uciekła mi przepióreczka Stefana Żeromskiego – Przełęcki (reż. Jerzy Goliński, Teatr Narodowy w Warszawie)
• 1965: Kordian Juliusza Słowackiego – Szatan (reż. Kazimierz Dejmek, Teatr Narodowy w Warszawie)
• 1966: Namiestnik Rolfa Hochhutha – Ojciec Riccardo Fontana (reż. Kazimierz Dejmek, Teatr Narodowy w Warszawie)
• 1967: Mizantrop Moliera – Alcest (reż. Henryk Szletyński, Teatr Narodowy w Warszawie)
• 1967: Kordian Juliusza Słowackiego – Szatan (druga wersja przedstawienia z 1965 r., reż. Kazimierz Dejmek, Teatr Narodowy w Warszawie)
• 1967: Dziady Adama Mickiewicza – Gustaw-Konrad (reż. Kazimierz Dejmek, Teatr Narodowy w Warszawie)
• 1968: Wujaszek Wania Antoniego Czechowa – Iwan Pietrowicz Wojnicki (reż. Kazimierz Dejmek, Teatr Ateneum w Warszawie)
• 1969: Życie jest snem Pedra Calderona – Segismundo (reż. Ludwik René, Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1969: Hadrian VII Petera Luke – Frederick William Rolfe (reż. Jan Bratkowski, Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1970: Zemsta Aleksandra Fredry – reżyseria, rola Rejenta Milczka (Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1971: Juliusz Cezar Williama Szekspira – Marek Antoniusz (reż. Ludwik René, Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1972: Manon Lascaut, opera Giacomo Pucciniego – reżyseria (Opera Śląska w Bytomiu)
• 1972: Człowiek znikąd Ignatija Dworieckiego – rola Czeszkowa, opracowanie dramaturgiczne tekstu (reż. Ludwik René, Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1973: Żeby wszystko było jak należy Luigiego Pirandella – Martino Lori (reż. Ludwik René, Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1973: Nora Henryka Ibsena – reżyseria (realizacja warszawskiej PWST w Teatrze Dramatycznym w Warszawie)
• 1973: Elektra Jeana Giraudoux – Żebrak (reż. Kazimierz Dejmek, Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1974: Sułkowski Stefana Żeromskiego – D'Antraigues (reż. Kazimierz Dejmek, Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1975: Rzeźnia Sławomira Mrożka – Skrzypek (reż. Jerzy Jarocki, Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1975: Zemsta Aleksandra Fredry – reżyseria, rola Rejenta Milczka (przedstawienie impresaryjne)
• 1976: Człowiek znikąd Ignatija Dworieckiego – opracowanie tekstu (reż. Edward Lubaszenko, Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie)
• 1976: Karykatury Jana Augusta Kisielewskiego – reżyseria (Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1976: Przyjdzie na pewno Eugene'a O'Neilla – Teodor Hickman (reż. Jerzy Antczak, Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1977: Król Lear Williama Szekspira – Lear (reż. Jerzy Jarocki, Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1977: Braterskie ręce, program złożony z różnych utworów (reż. Tadeusz Aleksandrowicz, Estrada Stołeczna w Warszawie)
• 1977: Wariacje Jerzego Grzegorzewskiego (reż. Jerzy Grzegorzewski, Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1979: Ćwiczenia z Romantyzmu, program złożony z różnych utworów – wybór tekstów, reżyseria (Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1979: Hamlet Williama Szekspira – reżyseria, rola Aktora (Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1980: Operetka Witolda Gombrowicza – Mistrz Fior (reż. Maciej Prus, Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1980: Odrodzenie, symfonia Mieczysława Karłowicza – recytacja (reż. Kazimierz Wrzosek, Teatr Wielki Łodzi)
• 1981: Skiz Gabrieli Zapolskiej – Tolo (reż. Witold Zatorski, Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1981: Pieszo Sławomira Mrożka – Superiusz (reż. Jerzy Jarocki, Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1981: Biedaczek vel Tartufe Moliera – Biedaczek vel Maurice Tartufe czyli Figura (reż. Marek Walczewski, Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1982: Mord w katedrze Thomasa Stearnsa Eliota – Tomasz Becket (reż. Jerzy Jarocki, Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1982: Dwie głowy ptaka Władysława Terleckiego – Pułkownik Griszyn (reż. Andrzej Łapicki, Teatr Dramatyczny w Warszawie)
• 1983: Zemsta Aleksandra Fredry – reżyseria (Theatre de Carouge, Genewa, Szwajcaria)
• 1984: Ja, Michał z Montaigne Józefa Hena – Michał Montaigne (reż. Jan Bratkowski, Teatr Polski w Warszawie)
• 1984: Wesele Stanisława Wyspiańskiego – Stańczyk (reż. Kazimierz Dejmek, Teatr Polski w Warszawie)
• 1985: Romulus Wielki Friedricha Dürrenmatta – Romulus Augustus (reż. Kazimierz Dejmek, Teatr Polski w Warszawie)
• 1986: Mąż i żona Aleksandra Fredry – reżyseria (Scena na Piętrze w Poznaniu)
• 1986: Staś Jerzego Jarockiego – reżyseria, rola Ojca (Teatr Polski w Warszawie)
• 1987: Wzorzec dowodów metafizycznych Tadeusza Bradeckiego – Gottfried Wilhelm Leibniz (Teatr Polski w Warszawie)
• 1989: Mała Apokalipsa Tadeusza Konwickiego (reż. Krzysztof Zaleski, Teatr Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie)
• 1990: Zemsta Aleksandra Fredry – reżyseria, rola Rejenta Milczka (Teatr Ateneum w Warszawie)
• 1991: Burza Williama Szekspira – Prospero (reż. Krzysztof Zaleski, Teatr Ateneum w Warszawie)
• 1992: Mazepa Juliusza Słowackiego – reżyseria, rola Króla Jana Kazimierza (Teatr Ateneum w Warszawie)
• 1993: Tak jest, jak się państwu zdaje Luigiego Pirandella – Lamberto Laudisi (reż. Waldemar Śmigasiewicz, Teatr Ateneum w Warszawie)
• 1993: Przedstawienie jubileuszowe z okazji 100-lecia Teatru im. Juliusza Słowackiego, program złożony z różnych utworów – reżyseria i role (Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie)
• 1994: J.B. i inni Maksyma Gorkiego – Jegor Bułyczow (reż. Tadeusz Konwicki, Teatr Ateneum w Warszawie)
• 1994: Fantazy Juliusza Słowackiego – reżyseria, rola Hrabiego Respekta (Teatr Ateneum w Warszawie)
• 1995: Za i przeciw Ronalda Harwooda – Wilhelm Furtwängler (reż. Janusz Warmiński, Teatr Ateneum w Warszawie)
• 1996: Kupiec wenecki Williama Szekspira – Żyd Shylock (reż. Waldemar Śmigasiewicz, Teatr Ateneum w Warszawie)
• 1996: Bal w Operze Juliana Tuwima – Głos proroka (reż. Jerzy Batycki, Teatr Polski w Bielsku-Białej)
• 1997: Zmierzch długiego dnia Eugene'a O'Neilla – James Tyrone (reż. Waldemar Śmigasiewicz, Teatr Ateneum w Warszawie)
• 1997: Ofiara Abrahama Józefa Elsnera – Abraham (reż. Maciej Prus, Warszawska Opera Kameralna)
• 1997: Garderobiany Ronalda Harwooda – Sir (reż. Krzysztof Zaleski, Teatr Ateneum w Warszawie)
• 1998: Dom wariatów Marka Koterskiego – Ojciec (reż. Marek Koterski, Teatr Ateneum w Warszawie)
• 1998: Opowieści Lasku Wiedeńskiego Ödöna von Horvátha – Głos Spowiednika (reż. Agnieszka Glińska, Teatr Ateneum w Warszawie)
• 1998: Tak daleko, tak blisko Tadeusza Konwickiego – role (reż. Krzysztof Zaleski, Teatr Ateneum w Warszawie)
• 2001: Siedem bram Jerozolimy, wykonanie utworu muzycznego Krzysztofa Pendereckiego – Narrator (Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie)
• 2003: Hermes przyszedł czyli... Macieja Wojtyszki – Głos Zeusa (reż. Bogdan Kokotek, Scena Polska teatru w Czeskim Cieszynie)
• 2004: Król Edyp Sofoklesa – reżyseria, recytacje (Teatr Ateneum w Warszawie)
• 2006: Cyrulik sewilski Pierre'a Beaumarchais – reżyseria (Teatr Ateneum w Warszawie)

Teatr Telewizji

• 1958: Słowo Norwidowe na podstawie twórczości Cypriana Kamila Norwida (reż. Adam Hanuszkiewicz)
• 1959: Jesienny wieczór Friedricha Dürrenmatta (reż. Ludwik René)
• 1959: Podróż Stanisława Dygata (reż. Stanisław Wohl)
• 1960: Warszawa wyzwolona, widowisko poetyckie (reż. Olga Lipińska)
• 1960: Zemsta Aleksandra Fredry – Rejent Milczek (reż. Jerzy Kreczmar)
• 1960: Mario i czarodziej Tomasza Manna (reż. Stanisław Wohl)
• 1960: Pola Elizejskie, na podstawie prozy Stanisława Dygata (reż. Andrzej Łapicki)
• 1961: Niemcy Leona Kruczkowskiego (reż. Adam Hanuszkiewicz)
• 1961: Sonety krymskie Adama Mickiewicza (reż. Andrzej Łapicki)
• 1961: Lata nauki Wilhelma Meistra Johanna Wolfganga Goethego (reż. Stanisław Wohl)
• 1961: Trio, według Wygnańców Jamesa Joyce'a (reż. Jerzy Gruza)
• 1962: Szkoła żon Moliera – Arnolf (reż. Bogdan Trukan)
• 1962: Sześć postaci w poszukiwaniu autora Luigiego Pirandella (reż. Bogdan Trukan)
• 1962: Idy marcowe Thorntona Wildera – Cezar (reż. Jerzy Gruza)
• 1962: Wywiad z Ballmeyerem, według opowiadania Kazimierza Brandysa – Daves (reż. Andrzej Wajda)
• 1962: Polały się łzy, spektakl na podstawie poezji Adama Mickiewicza (reż. Andrzej Łapicki)
• 1963: Tragedia florencka Oskara Wilde'a – reżyseria, rola
• 1963: Kubuś Fatalista i jego pan Diderota (reż. Jerzy Gruza)
• 1963: Lato w Nohant Jarosława Iwaszkiewicza (reż. Józef Słotwiński)
• 1963: Prometeusz w okowach Ajschylosa (reż. Barbara Bormann)
• 1964: Tonio Kröger Tomasza Manna (reż. Ludwik René)
• 1964: Czerwiec 1964, program złożony z różnych utworów (reż. Adam Hanuszkiewicz)
• 1964: Don Juan, czyli Kamienny Gość Moliera – Don Juan (reż. Bohdan Korzeniewski)
• 1965: Skąpiec Moliera (reż. Jerzy Gruza)
• 1965: Fantazy Juliusza Słowackiego (reż. Jerzy Antczak)
• 1966: Powrót do Lizbony Güntera Eicha – recytacja spoza kadru (reż. Bogdan Trukan)
• 1966: Jesienny wieczór Friedricha Dürrenmatta (reż. Ludwik René)
• 1966: Listy do Delfiny, spektakl na podstawie listów Zygmunta Krasińskiego – Zygmunt Krasiński (reż. Adam Hanuszkiewicz)
• 1966: Antygona Sofoklesa (reż. Olga Lipińska)
• 1967: Krzyk w próżni świata Jerzego Zawieyskiego – Major Hugo von Schwengruben (reż. Tadeusz Jaworski)
• 1967: Wdowa po pułkowniku Juhana Smuula (reż. Stanisław Wohl)
• 1967: Tajemnicze zniknięcie aktora Karla Čapka – Korbel (reż. Józef Słotwiński)
• 1967: Ostatnia stacja Ericha Marii Remarque'a – Ross (reż. Zygmunt Hübner)
• 1967: Król Edyp Sofoklesa – Edyp (reż. Jerzy Gruza)
• 1968: Brat marnotrawny Oskara Wilde'a – Jack Worthing (reż. Jerzy Gruza)
• 1968: Asmodeusz François Mauriaca – Błażej Contuere (reż. Jan Bratkowski)
• 1969: O Wyspiańskim, spektakl na podstawie scenariusza Adama Hanuszkiewicza (reż. Adam Hanuszkiewicz)
• 1969: Mazepa Juliusza Słowackiego – reżyseria, rola Króla Jana Kazimierza
• 1969: Boy'a igraszki kabaretowe, na podstawie tekstów Tadeusza Boya-Żeleńskiego (reż. Andrzej Łapicki)
• 1969: Niewidzialna kochanka Pedra Calderona – reżyseria
• 1969: Konsul Bernick Henryka Ibsena – Konsul Bernick (reż. Jan Bratkowski)
• 1969: Pan inspektor przyszedł Johna Boyntona Priestleya – Inspektor (reż. Andrzej Konic)
• 1969: Niemcy Leona Kruczkowskiego – Joachim Peters (reż. Kazimierz Dejmek)
• 1969: Całe życie Sabiny Heleny Boguszewskiej – Narrator (reż. Jerzy Antczak)
• 1970: Trąd w pałacu sprawiedliwości Ugo Bettiego – reżyseria, rola Sędziego Custa
• 1971: Tristan 1946, według powieści Marii Kuncewiczowej – Profesor Bradley (reż. Janusz Majewski)
• 1971: Przyjdzie taki pod sam dom... Erskine'a Caldwella – reżyseria, postać Deya
• 1971: Fantazy Juliusza Słowackiego – reżyseria, rola Fantazego
• 1972: Dwa teatry Jerzego Szaniawskiego – Dyrektor I i II (reż. Kazimierz Braun)
• 1972: Cezar i Kleopatra George'a Bernarda Shawa – Cezar (reż. Jerzy Gruza)
• 1972: Wróg ludu Henryka Ibsena – Tomasz Stockman (reż. Jan Świderski)
• 1972: Poezja Antoniego Słonimskiego, widowisko na podstawie twórczości Antoniego Słonimskiego – reżyseria
• 1973: Beatrix Cenci Juliusza Słowackiego – reżyseria
• 1974: Hamlet Williama Szekspira – reżyseria
• 1974: Niemcy Leona Kruczkowskiego – Profesor Sonnenbruch (reż. Jan Świderski)
• 1974: Młyn nad Lutynią Jarosława Iwaszkiewicza – Narrator (reż. Andrzej Zakrzewski)
• 1976: Żeby wszystko było jak należy Luigiego Pirandella – Martino Lori (reż. Ludwik René)
• 1976: Mieszczanie Maksyma Gorkiego – reżyseria
• 1977: Wdowa po pułkowniku Juhana Smuula – Autor (reż. Stanisław Wohl)
• 1977: Powrót posła Juliana Ursyna Niemcewicza – Komentator (reż. Jerzy Rakowiecki)
• 1978: Warszawianka Stanisława Wyspiańskiego – Chłopicki (reż. Andrzej Łapicki)
• 1979: Separacja Toma Stopparda – Brown (reż. Bogdan Augustyniak)
• 1979: Tajemnicze zniknięcie aktora, na podstawie utworu Karla Čapka, scenariusz Zdzisława Skowrońskiego – Korbel (reż. Józef Słotwiński)
• 1979: Kartoteka Tadeusza Różewicza – Bohater (reż. Krzysztof Kieślowski)
• 1980: Poezje Antoniego Słonimskiego – reżyseria, role
• 1980: Kordian Juliusza Słowackiego – opracowanie tekstu, reżyseria, rola Doktora
• 1981: Spotkanie wśród gwiazd Jana Parandowskiego – Cicero (reż. Stanisław Różewicz)
• 1981: Wesele Stanisława Wyspiańskiego – Stańczyk (reż. Jan Kulczyński)
• 1981: Zdążyć przed Panem Bogiem Hanny Krall – Dziennikarz (reż. Andrzej Brzozowski)
• 1981: Burza Augusta Strindberga – Pan (reż. Andrzej Łapicki)
• 1981: Szalona Greta Stanisława Grochowiaka – Prokurator (reż. Ryszard Ber)
• 1984: Otello Williama Szekspira – Doża (reż. Andrzej Chrzanowski)
• 1987: Wieczór Schillerowski (reż. Kazimierz Dejmek)
• 1988: To, co najpiękniejsze Mariana Hemara – Jan (reż. Andrzej Łapicki)
• 1988: Teatr czasów Nerona i Seneki Edwarda Radzinskiego – Seneka (reż. Konstantyn Ciciszwili)
• 1990: Chłodna jesień Eustachego Rylskiego – Aleks (reż. Janusz Zaorski)
• 1991: Pani King, na podstawie prozy Kazimierza Brandysa (reż. Jerzy Markuszewski)
• 1992: Upadek, na podstawie powieści Alberta Camusa – Jean-Baptist Clemence (reż. Jerzy Markuszewski)
• 1993: Staś Jerzego Jarockiego – reżyseria, rola Ojca
• 1993: Mazepa Juliusza Słowackiego – reżyseria, rola Króla Jana Kazimierza
• 1993: Przedstawienie jubileuszowe z okazji 100-lecia Teatru im. Juliusza Słowackiego, program złożony z różnych utworów – reżyseria i role
• 1993: Książę Homburg Heinricha von Kleista – Elektor (reż. Krzysztof Lang)
• 1994: Ja, Michał z Montaigne Józefa Hena – Michał Montaigne (reż. Grzegorz Warchoł)
• 1994: Siedem pięter Dino Buzzattiego – Lekarz (reż. Andrzej Barański)
• 1994: Rosmersholm Henryka Ibsena – Ulrych Brendel (reż. Jan Maciejowski)
• 1994: Na dnie Maksima Gorkiego – reżyseria, rola Łuki
• 1994: Jesiennym wieczorem Gabrieli Zapolskiej – Nowowiejski (reż. Marcin Jarnuszkiewicz)
• 1994: Kordian Juliusza Słowackiego – Grzegorz (reż. Jan Englert)
• 1995: Trio o zmierzchu Noëla Cowarda – Hugo Latymer (reż. Janusz Majewski)
• 1995: Kompleks polski Tadeusza Konwickiego – K. (reż. Jerzy Markuszewski)
• 1995: Czwarty poziom Waldemara Łysiaka – Rubio (reż. Tadeusz Kijański)
• 1995: Trucizna teatru Rodolfa Sirery – reżyseria
• 1996: Jaskinia filozofów Zbigniewa Herberta – Sokrates (reż. Stefan Chazbijewicz)
• 1996: Improwizacja paryska Jeana Giradoux – Jouvet (reż. Maciej Englert)
• 1996: Czytadło Tadeusza Konwickiego – Mickiewicz (reż. Jerzy Markuszewski)
• 1997: Panna Maliczewska Gabrieli Zapolskiej – reżyseria
• 1997: Ciotka Karola Brandona Thomasa – reżyseria, rola Brasseta
• 1997: Przybysz z Narbony, na podstawie powieści Juliana Stryjkowskiego – Inkwizytor (reż. Laco Adamik)
• 1997: Odpowiem na wszystkie pytania, trzecia jednoaktówka z 3-częściowego spektaklu Tryptyk Kazimierza Orłosia – Ojciec (reż. Urszula Urbaniak)
• 1997: Tajemnice przeszłości Jacka Butrymowicza – Bóg Łado (reż. Jacek Butrymowicz)
• 1997: Dziady Adama Mickiewicza – Głos na koniec (reż. Jan Englert)
• 1998: Wilki w nocy Tadeusza Rittnera – reżyseria
• 1998: Cztery pory roku Israela Horovitza – Brackish (reż. Janusz Morgenstern)
• 1998: Portret wenecki, według opowiadania Gustawa Herlinga-Grudzińskiego – Gustaw stary (reż. Agnieszka Lipiec-Wróblewska)
• 1999: Rozmowy przy wycinaniu lasu Stanisława Tyma – Ekspert (reż. Stanisław Tym)
• 1999: Dwa teatry Jerzego Szaniawskiego – reżyseria, rola Dyrektora teatru
• 2000: Historie zakulisowe, na podstawie dziesięciu opowiadań Antoniego Czechowa – Tigrow (reż. Zbigniew Zapasiewicz)
• 2000: Grzechy starości Macieja Wojtyszki – Gioacchino Rossini (reż. Maciej Wojtyszko)
• 2000: Podróż Geralda Auberta – Ojciec (reż. Piotr Mikucki)
• 2001: Herbatka u Stalina Ronalda Harwooda – Shaw (reż. Janusz Morgenstern)
• 2001: Skiz Gabrieli Zapolskiej – reżyseria
• 2001: Trąd w pałacu sprawiedliwości Ugo Bettiego – Vanan (reż. Janusz Morgenstern)
• 2002: Gra miłości i przypadku Pierre'a de Marivaux – reżyseria
• 2002: Dożywocie Aleksandra Fredry – Twardosz (reż. Wojciech Pszoniak)
• 2002: Lord Jim, według powieści Josepha Conrada – Stein (reż. Laco Adamik)
• 2003: Wesołych świąt Alana Ayckbourna – reżyseria
• 2003: Smutne miasteczko, na podstawie tekstów Wojciecha Młynarskiego (reż. Andrzej Strzelecki)
• 2004: Sala 108 Geralda Auberta – reżyseria, rola Rene Bertillona
• 2005: Król Edyp Sofoklesa – reżyseria, recytacje
• 2007: Wyzwolenie Stanisława Wyspiańskiego – Stary Aktor (reż. Maciej Prus)

Filmografia

• 1953: Żołnierz zwycięstwa (reż. Wanda Jakubowska) – Feliks Dzierżyński
• 1955: Błękitny krzyż (reż. Andrzej Munk) – lektor
• 1956: Tajemnica dzikiego szybu (reż. Wadim Berestowski) – nauczyciel Sądej
• 1957: Pętla (reż. Wojciech Jerzy Has) – Kuba Kowalski
• 1958: Pożegnania (reż. Wojciech Jerzy Has) – Mirek
• 1959: Biały niedźwiedź (reż. Jerzy Zarzycki) – Henryk Fogiel
• 1959: Wspólny pokój (reż. Wojciech Jerzy Has) – "Dziadzia"
• 1960: Kolorowe pończochy, nowela Jadźka (reż. Janusz Nasfeter) – wychowawca
• 1960: Marysia i krasnoludki (reż. Jerzy Szeski, Konrad Paradowski) – dubbing postaci animowanej lisa Sadełko
• 1960: Rozstanie (reż. Wojciech Jerzy Has) – mecenas Oskar Rennert
• 1961: Czas przeszły (reż. Leonard Buczkowski) – major Kurt von Steinhagen
• 1961: Historia żółtej ciżemki (reż. Sylwester Chęciński) – Wit Stwosz
• 1962: Gangsterzy i filantropi, nowela Profesor (reż. Jerzy Hoffman) – "Profesor"
• 1962: Jutro premiera (reż. Janusz Morgenstern – Zenon Wiewiórski
• 1962: Slnceto a sjankata (film bułgarski, reż. Rangeł Wyłczanow) – znany aktor
• 1962: Spotkanie w Bajce (reż. Jan Rybkowski) – doktor Paweł
• 1962: Spóźnieni przechodnie, nowela Czas przybliża, czas oddala (reż. Gustaw Holoubek) – Edward
• 1962: Spóźnieni przechodnie, nowela Nauczycielka (reż. Jan Rybkowski) – w roli samego siebie
• 1962: Trio (reż. Jerzy Gruza) – Ryszard
• 1963: Naprawdę wczoraj (reż. Jan Rybkowski) – kapitan portu Stołyp
• 1964: Prawo i pięść (reż. Jerzy Hoffman, Edward Skórzewski) – Andrzej Koenig
• 1964: Rękopis znaleziony w Saragossie (reż. Wojciech Jerzy Has) – matematyk Don Pedro Velasquez
• 1964: "Awatar", czyli zamiana dusz (reż. Janusz Majewski) – doktor Baltazar Charbonneau
• 1965: Matura, część zachodnioniemieckiego cyklu telewizyjnego Augenblick des Friedens, tytuł polski Czas pokoju (reż. Tadeusz Konwicki) – inżynier, profesor matematyki
• 1965: Człowiek z kwiatem w ustach, część cyklu telewizyjnego Klasyka światowa (reż. Jan Rybkowski) – rozmówca letnika
• 1965: Perły i dukaty, część cyklu telewizyjnego pod tym samym tytułem (reż. Józef Hen) – dyrygent Franciszek X
• 1965: Salto (reż. Tadeusz Konwicki) – gospodarz
• 1966: Klub profesora Tutki (reż. Andrzej Kondratiuk) – profesor Tutka
• 1966: Marysia i Napoleon (reż. Leonard Buczkowski) – Napoleon Bonaparte
• 1966: Odwiedziny o zmierzchu (reż. Jan Rybkowski) – sąsiad damy
• 1967: Fatalista (reż. Stanisław Lenartowicz) – porucznik Wulicz
• 1968: Gra (reż. Jerzy Kawalerowicz) – mąż Małgorzaty
• 1969: Pan Wołodyjowski (reż. Jerzy Hoffman) – ksiądz Kamiński (tylko głos)
• 1969: Sól ziemi czarnej (reż. Kazimierz Kutz) – lektor
• 1969: Urząd (reż. Janusz Majewski) – ksiądz Miron
• 1970: Dzięcioł (reż. Jerzy Gruza) – złodziej
• 1970: Pejzaż z bohaterem (reż. Włodzimierz Haupe) – nauczyciel Rafał Wilczewski
• 1971: Goya (film prod. ZSRR–NRD, reż. Konrad Wolf) – Migel Bermudez
• 1971: Jak daleko stąd, jak blisko (reż. Tadeusz Konwicki) – Maks
• 1972: Wyspy szczęśliwe (reż. Stanisław Brejdygant) – doktor
• 1973: Poprzez piąty wymiar (reż. Marek T. Nowakowski) – doktor Kopot
• 1973: Sanatorium pod Klepsydrą (reż. Wojciech Jerzy Has) – doktor Gotard
• 1975: Mazepa (scenariusz i reżyseria Gustaw Holoubek)
• 1977: Pokój z widokiem na morze (reż. Janusz Zaorski) – profesor Jan Leszczyński
• 1978: Szpital Przemienienia (reż. Edward Żebrowski) – pisarz Zygmunt Sekułowski
• 1979: Blaszany bębenek (reż. Volker Schlöndorff) – ksiądz
• 1980: W biały dzień (reż. Edward Żebrowski) – sędzia śledczy
• 1980: Cień (reż. Andrzej Domalik)
• 1981: Dziecinne pytania (reż. Janusz Zaorski) – profesor
• 1981: Limuzyna Daimler-Benz (reż. Filip Bajon) – Maks Feliński
• 1982: Nieciekawa historia (reż. Wojciech Jerzy Has) – profesor
• 1984: Pismak (reż. Wojciech Jerzy Has) – sędzia śledczy
• 1984: W starym dworku, czyli niepodległość trójkątów (reż. Andrzej Kotkowski) – Dyapanazy Nibek
• 1984: Zabicie ciotki (reż. Grzegorz Królikiewicz) – mistyk
• 1985: Jezioro Bodeńskie (reż. Janusz Zaorski) – Roullot
• 1986: Weryfikacja (reż. Mirosław Gronowski) – redaktor Gucio Nawrot
• 1986: Zygfryd (reż. Andrzej Domalik) – Stefan Drawicz
• 1988: Królewskie sny (reż. Grzegorz Warchoł) – Władysław II Jagiełło
• 1988: Mistrz i Małgorzata (serial telewizyjny, reż. Maciej Wojtyszko) – Woland
• 1988: Niezwykła podróż Baltazara Kobera (reż. Wojciech Jerzy Has) – dubbing
• 1989: Lawa (reż. Tadeusz Konwicki) – Gustaw–Konrad, duch, poeta
• 1994: Oczy niebieskie (reż. Waldemar Szarek) – profesor
• 1995: Awantura o Basię (reż. Kazimierz Tarnas) – profesor Somer
• 1996: Awantura o Basię (serial telewizyjny, reż. Kazimierz Tarnas) – profesor Somer
• 1997: Księga wielkich życzeń (reż. Sławomir Kryński) – Adam Ostrowski
• 1999: Ogniem i mieczem (film, reż. Jerzy Hoffman) – senator
• 1999: Operacja Samum (reż. Władysław Pasikowski) – szef Szin Betu Szopsowitz
• 2000: Ogniem i mieczem (serial telewizyjny, reż. Jerzy Hoffman) – senator
• 2000: Świąteczna przygoda (reż. Dariusz Zawiślak) – Głos Boży
• 2001: Listy miłosne (reż. Sławomir Kryński) – ojciec Teresy

Książki

• Teatr jest światem (wespół z Andrzejem Hausbrandtem; Wydawnictwo Literackie 1986, ISBN 83-08-01204-3)
• Wspomnienia z niepamięci (ilustr. Kazimierz Wiśniak; Muza 1999, ISBN 83-7200-527-3)

Odznaczenia i wyróżnienia

• 1949: Nagroda na Festiwalu Sztuk Rosyjskich i Radzieckich
• 1952: Nagroda Państwowa III stopnia za role: Łatki w Dożywociu Aleksandra Fredry, Fullera w przedstawieniu Trzydzieści srebrników Howarda Fasta i Generała de Marinisa w przedstawieniu Wzgórze 35 Jerzego Lutowskiego w Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach
• 1953: Nagroda Państwowa III stopnia za role: Króla Jana Kazimierza w Mazepie Juliusza Słowackiego i Admirała w Zagładzie eskadry Aleksandra Korniejczuka w Teatrze Śląskim w Katowicach
• 1953: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• 1954: Order Sztandaru Pracy II klasy
• 1955: Medal 10-lecia Polski Ludowej
• 1962: Złota Maska – nagroda w plebiscycie "Expressu Wieczornego" na najpopularniejszego aktora roku
• 1963: Srebrna Maska w plebiscycie na najpopularniejszego aktora roku
• 1964: Srebrna Maska w plebiscycie na najpopularniejszego aktora telewizyjnego
• 1965: Nagroda Komitetu do Spraw Radia i Telewizji za role tytułowe w Don Juan, czyli Kamienny Gość i Skąpcu Moliera, Fantazym Juliusza Słowackiego i Lorda w Portrecie Doriana Graya Oskara Wilde'a
• 1966: Srebrna Maska w plebiscycie "Expressu Wieczornego" na najpopularniejszego aktora w roku 1965
• 1966: Nagroda Państwowa I stopnia za wybitne osiągnięcia w teatrze i filmie
• 1967: Srebrna Maska w plebiscycie "Expressu Wieczornego" na najpopularniejszego aktora w roku 1966
• 1967: Odznaka 1000-lecia
• 1968: Nagroda Komitetu do Spraw Radia i Telewizji za kreację aktorską i reżyserię spektaklu Teatru Telewizji Mazepa Juliusza Słowackiego
• 1970: Złoty Ekran za reżyserię Mazepy Juliusza Słowackiego w Teatrze Telewizji
• 1973: Medal Komisji Edukacji Narodowej
• 1973: Nagroda ministra kultury i sztuki I stopnia w dziedzinie teatru za osiągnięcia w twórczości aktorskiej i reżyserskiej
• 1974: Medal 30-lecia Polski Ludowej
• 1975: nagroda I stopnia XVI Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu za rolę Skrzypka w przedstawieniu Rzeźnia Sławomira Mrożka w Teatrze Dramatycznym w Warszawie
• 1975: Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy
• 1977: Order Sztandaru Pracy I klasy
• 1977: Odznaczenie za zasługi dla Warszawy
• 1978: Nagroda województwa katowickiego w dziedzinie kultury i sztuki za rok 1977 za wybitne zasługi artystyczne i społeczne
• 1978: Nagroda Państwowa I stopnia za wybitne kreacje aktorskie: Skrzypka w Rzeźni Sławomira Mrożka oraz tytułową w Królu Learze Williama Szekspira w Teatrze Dramatycznym w Warszawie
• 1979: Złoty Szczupak – nagroda Festiwalu Twórczości Telewizyjnej w Olsztynie za role Chłopickiego w Warszawiance Stanisława Wyspiańskiego i Browna w Separacji Toma Stopparda
• 1979: Dyplom Ministerstwa Kultury Związku Radzieckiego
• 1980: nagroda I stopnia XXI Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu za rolę Mistrza Fiora w przedstawieniu Operetce Witolda Gombrowicza w Teatrze Dramatycznym w Warszawie
• 1980: Nagroda przewodniczącego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji I stopnia za wybitnie wartościową współpracę artystyczną z Polskim Radiem i Telewizją
• 1981: I nagroda w konkursie teatrów telewizji XXI Kaliskich Spotkań Teatralnych za role Bohatera w Kartotece Tadeusza Różewicza i Stańczyka w Weselu Stanisława Wyspiańskiego
• 1982: nagroda VIII Opolskich Konfrontacji Teatralnych za rolę Tola w Skizie Gabrieli Zapolskiej
• 1987: Nagroda prezydenta miasta Warszawy za rolę Ojca w spektaklu Staś Jerzego Jarockiego
• 1988: Złoty Ekran, nagroda czasopisma "Ekran" za rolę Władysław Jagiełły w serialu telewizyjnym Królewskie sny
• 1990: Nagroda Przewodniczącego Komitetu Kinematografii za kreację aktorską w filmie Tadeusza Konwickiego Lawa
• 1991: nagroda Wielki Splendor przyznawana przez Zespół Artystyczny Teatru Polskiego Radia
• 1993: nagroda XVIII Opolskich Konfrontacji Teatralnych za rolę Króla Jana Kazimierza w Mazepie Juliusza Słowackiego w Teatrze Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie
• 1994: nagroda telewizyjna Superwiktor za całokształt twórczości
• 1994: nagroda Prix Italia dla najlepszego aktora za rolę w Księciu Homburgu Heinricha von Kleista
• 1995: Nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza, przyznawana przez redakcję miesięcznika "Teatr" z okazji jubileuszu 50-lecia czasopisma
• 1997: Medal 400-lecia stołeczności Warszawy
• 1998: Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
• 1998: Nagroda Ministra Kultury w dziedzinie teatru
• 2001: nagroda I Krajowego Festiwalu Teatru Polskiego radia i Telewizji "Dwa teatry" w Sopocie za najlepszą rolę męską w spektaklu Teatru Telewizji Podróż Geralda Auberta (wspólnie z Piotrem Fronczewskim)
• 2001: tytuł Mistrza Mowy Polskiej
• 2003: Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski nadany postanowieniem prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego z 18 lutego 2003, za wybitne zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w twórczości artystycznej, który otrzymał 31 marca tego samego roku
• 2004: I miejsce w plebiscycie publiczności na najlepsze przedstawienie XLIII Rzeszowskich Spotkań Teatralnych – Król Edyp Sofoklesa w Teatrze Ateneum w Warszawie
• 2005: Wielka Nagroda Fundacji Kultury za rok 2004
• 2005: Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis"
• 2005: Nagroda Krytyki Artystycznej im. Cypriana Kamila Norwida w dziedzinie teatru, przyznawana przez samorząd województwa mazowieckiego
• 2005: Złoty Hipolit, nagroda Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu, przyznawana ludziom kierującym się w życiu zasadami pracy organicznej
• 2005: Złota Żaba, nagroda specjalna XIII Festiwalu Camerimage w Łodzi za szczególne osiągnięcia w karierze aktorskiej
• 2006: Wielka Nagroda VI Krajowego Festiwalu Teatru Polskiego radia i Telewizji "Dwa teatry" w Sopocie za wybitne kreacje aktorskie w Polskim Radiu i Telewizji Polskiej
• 2007: Medal Pro Memoria
• 2008: Order Orła Białego (pośmiertnie)