József Antall Jr.
- Data urodzenia:
- 08.04.1932
- Data śmierci:
- 12.12.1993
- Data pogrzebu :
- 18.12.1993
- Inne imiona lub nazwisko panieńskie:
- József Tihamér Antall Jr.
- Inne nazwiska/pseudonimy:
- Jožefs Antalls, Йожеф Анталл
- Kategorie:
- członek rządu, minister, pedagog, nauczyciel, polityk, premier
- Narodowość:
- węgierska
- Cmentarz:
- Budapest, Kerepesi Cemetery (Fiumei Road National Graveyard)
József Antall (wym. [joːʒɛf ɒntɒl]; ur. 8 kwietnia 1932 w Budapeszcie, zm. 12 grudnia 1993 tamże) – węgierski polityk, działacz opozycyjny, uczestnik Trójkątnego Stołu, pierwszy premier demokratycznych Węgier (1990–1993).
Życiorys
Syn Irén Szűcs oraz Józsefa Antalla, węgierskiego polityka, Sprawiedliwego wśród Narodów Świata. Ukończył studia z zakresu filologii węgierskiej oraz historii na Uniwersytecie Loránda Eötvösa. Obronił następnie doktorat. Pracował w archiwum państwowym, instytucie pedagogicznym oraz jako nauczyciel.
W trakcie powstania węgierskiego w 1956 przewodniczył jednemu z komitetów rewolucyjnych. Po jego zdławieniu został w 1957 na krótko aresztowany. Objęty zakazem publikacji, a od 1959 również zakazem pracy w zawodzie nauczyciela. Był zatrudniony jako archiwista w bibliotece, później podjął pracę w muzeum medycyny (Semmelweis Orvostörténeti Múzeum). Był tam badaczem i zastępcą dyrektora, a w 1974 objął stanowisko dyrektora tej instytucji.
W 1988 wstąpił do Węgierskiego Forum Demokratycznego. W tym samym roku został przewodniczącym tego ugrupowania, którym kierował do czasu swojej śmierci. Stał się jednym z liderów środowisk demokratycznych w trakcie rozmów Trójkątnego Stołu, które doprowadziły do pierwszych wolnych wyborów w 1990. Forum zajęło pierwsze miejsce w tych wyborach, jego lider uzyskał wówczas mandat posła do Zgromadzenia Narodowego.
Został wówczas kandydatem na premiera. Urząd ten objął 23 maja tegoż roku, stając na czele koalicji tworzonej przez MDF, Niezależną Partię Drobnych Rolników oraz Chrześcijańsko-Demokratyczną Partię Ludową. Zawarł także zapewniające stabilność rządu porozumienie ze Związkiem Wolnych Demokratów. Jego gabinet w tym samym roku zadeklarował zamiar wystąpienia z Układu Warszawskiego. Rozpoczął także reformy w kierunku wprowadzenia gospodarki rynkowej i pozyskania zagranicznych inwestycji.
Jego rząd i zaplecze polityczne stopniowo traciły poparcie. Sam premier przez wiele miesięcy zmagał się z chorobą nowotworową. Zmarł w trakcie pełnienia funkcji premiera.
Życie prywatne
Był żonaty z Klárą Fülepp, miał dwoje dzieci
Źródło informacji: wikipedia.org, timenote.info
Brak miejsc
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | Michaił Gorbaczow | znajomy | ||
2 | Giulio Andreotti | znajomy | ||
3 | Helmut Kohl | znajomy | ||
4 | Borys Jelcyn | znajomy | ||
5 | Václav Havel | znajomy, wyznawca tej samej idei | ||
6 | Leonid Kravchuk | znajomy | ||
7 | Jan Paweł II | znajomy | ||
8 | Szimon Peres | znajomy | ||
9 | Jörg Haider | znajomy | ||
10 | Ariel Szaron | znajomy | ||
11 | Diana, księżna Walii | znajomy | ||
12 | François Mitterrand | znajomy | ||
13 | Jacques Barrot | znajomy | ||
14 | Jacques Chirac | znajomy | ||
15 | Wojciech Jaruzelski | znajomy | ||
16 | Jasir Arafat | znajomy | ||
17 | George Bush sr. | znajomy | ||
18 | Kofi Annan | znajomy | ||
19 | Zbigniew Brzeziński | znajomy | ||
20 | Hafiz al-Asad | znajomy | ||
21 | Andriej Gromyko | znajomy | ||
22 | Margaret Thatcher | znajomy | ||
23 | Saddam Hussein | znajomy |
23.10.1956 | Na Węgrzech wybuchło powstanie antykomunistyczne
Powstanie węgierskie 1956, nazywane dziś często rewolucją 1956 (węg.: 1956-os forradalom). Powstanie wybuchło 23 października 1956 i trwało do 10 listopada 1956, kiedy to zostało ostatecznie stłumione przez zbrojną interwencję Armii Radzieckiej. Było ono próbą narodu węgierskiego zdobycia wolności i uwolnienia się spod sowieckiej dominacji.
02.11.1956 | Ungārijas valdība paziņo par izstāšanos no Varšavas bloka un lūdz ANO aizsargāt no PSRS iebrukuma
04.11.1956 | Rozpoczęła się interwencja wojsk radzieckich w celu stłumienia rewolucji na Węgrzech
4 listopada o świcie nastąpiło wznowienie radzieckiej interwencji na Węgrzech z udziałem broni pancernej. Brało w niej udział 58 tysięcy żołnierzy radzieckich. Na sygnał radiowy „Grom” o godzinie 4.00 rano oddziały radzieckie ruszyły do ataku rozpoczynając operację „Wicher”. Spadochroniarze radzieccy opanowali lotniska, bez walki zajęto gmachy parlamentu i ministerstwa obrony narodowej. W oddziałach armii węgierskiej przywróceni zostają dowódcy usunięci przez powstańców, zaś ci którzy poparli powstanie – aresztowani.