Powiedz o tym miejscu
pl

Joachim Von Ribbentrop

Dodaj nowe zdjęcie!
Data urodzenia:
30.04.1893
Data śmierci:
16.10.1946
Inne nazwiska/pseudonimy:
Joachim Von Ribbentrov, Joachim Von Ribbentrop, Joahims fon Ribentrops, Ulrihs Firdrihs Vilhelms fon Ribentrops, Ульрих Фридрих Вильхельм Иоа́хим фон Ри́ббентроп, , Ulrich Friedrich Wilhelm Joachim von Ribbentrop
Kategorie:
członek rządu, dyplomata, minister, przestępca wojenny, uczestnik II wojny światowej, żołnierz
Narodowość:
 niemiecka
Cmentarz:
Określ cmentarz

    Ulrich Friedrich Willy Joachim von Ribbentrop (ur. 30 kwietnia 1893 w Wesel, stracony 16 października 1946 w Norymberdze) – minister spraw zagranicznych III Rzeszy w latach 1938-1945. Od 1934 kierownik biura do spraw zagranicznych NSDAP, zwanego najpierw Büro Ribbentrop, a następnie Dienststelle Ribbentrop. W 1936 został ambasadorem III Rzeszy w Londynie.

    Życiorys

     

    Był synem porucznika Richarda Ullricha Friedricha Wilhelma Ribbentropa i Johanny Sophie Hertwig. Miał starszego o rok brata Lothara oraz urodzoną w 1896 siostrę Ingeborgę. Ciepło wspominał swoją matkę w przeciwieństwie do brutalnego ojca, którego się bał. Matka zmarła w 1902 na gruźlicę. Od 1902 rodzina mieszkała w niemieckim wówczas Metzu, który po pokoju we Frankfurcie w 1871 leżąc w Alzacji-Lotaryngii, był w granicach Rzeszy niemieckiej. Metz zostało wówczas rozbudowane i stało się jednym z najsilniej ufortyfikowanych miast w Niemczech. Ojciec Joachima był adiutantem generała dowodzącego twierdzą Festung Metz. Ożenił się powtórnie. W Metzu który pomimo niemieckiego garnizonu był miastem francuskim, Joachim nauczył się tego języka. Był niezłym sportowcem i skrzypkiem, ale kiepskim uczniem. Nie ukończył szkoły średniej i ledwo umiał pisać. W 1908 jego ojciec porzucił służbę i przeprowadził się z rodziną do Arosy w Szwajcarii. W czasie 18 miesięcznego pobytu w Arosie dzieci pobierały naukę prywatnie u francuskich i angielskich guwernerów. Ribbentropowie zajmowali się głównie wspinaczką i bobslejami. Ich dzieci poznawały wielu, często bardzo bogatych turystów. Tam zrodziła sie u Joachima chęć poznania świata. Ojciec wysłał więc obu synów dla studiów na rok do Anglii. W 1910 Joachim i Lothar wyjechali do Kanady. Tutaj znaleźli swoje miejsce. Joachim próbował z pomocą spadku po matce swoich sił w handlu. Zaczął sprowadzać do Kanady niemieckie wino. W 1914 został też członkiem drużyny hokeja na lodzie.

    Pierwsza wojna światowa

    Po wybuchu I wojny światowej, niezwłocznie opuścił Kanadę, żeby jako ochotnik walczyć po stronie niemieckiej. Jego chory brat pozostał początkowo w Kanadzie, następnie wyjechał do Szwajcarii gdzie w 1918 zmarł. Ribbentrop wyjechał najpierw do neutralnych wtedy Stanów Zjednoczonych i przepłynął z Nowego Jorku holenderskim parowcem do Rotterdamu. Ukryty w ładowni węgla, uniknął aresztowania przez brytyjską marynarkę, która kontrolowała wszystkie statki zawijające do brzegów europejskich. W Niemczech, dzięki wstawiennictwu ojca, został wcielony do elitarnego regimentu kawalerii [1]. W czasie działań wojennych odznaczony Żelaznym Krzyżem I klasy i awansowany do stopnia porucznika. Został ranny na froncie i przeniesiony do niemieckiego konsulatu generalnego w Istambule. Tutaj poznał Franza von Papena. Po zakończeniu wojny w 1918 wrócił do Berlina, gdzie pracował dla ministerstwa obrony Rzeszy. Postarał się też o to, by w 1919 trafić do Who is Who. Został tam określony jako adiutant niemieckiej delegacji pokojowej na Konferencji w Wersalu. Co okazało się później fikcją.

    Republika Weimarska

    W 1919 Ribbentrop pożegnał się z mundurem i zaczął pracę jako przedstawiciel handlowy sprzedając francuskie wina i likiery.

    Ożenił się 5 lipca 1920 w Wiesbaden z Anną Elisabeth (Anelise) Henkell (ur.12 stycznia 1896, zm. 5 października 1973), którą poznał w 1919, córką fabrykanta win musujących Otto Henkella i Kathariny Michel. Małżeństwo miało pięcioro dzieci:

    • Rudolf von Ribbentrop (ur. 11 maja w Wiesbaden), były współwłaściciel firmy Henkell & Co. Sektkellerei,
    • Bettina von Ribbentrop (ur. 20 lipca 1922 w Berlinie),
    • Ursula von Ribbentrop (ur. 19 grudnia 1932 w Berlinie),
    • Adolf Henkell-von Ribbentrop (ur. 2 września 1935 w Berlinie), były współwłaściciel firmy Henkell & Co. Sektkellerei, ożeniony z Christiane ur. Gräfin Eltz Eltz - matką byłego ministra obrony RFN Karla-Theodora Guttenberga
    • Barthold von Ribbentrop (ur. 27 grudnia 1940 w Berlinie), były szef oddziału giełdy Deutsche Bank.

    Ribbentrop miał nadzieję na wstąpienie do firmy Henkel, ale otrzymał tylko stanowisko jej berlińskiego przedstawiciela oraz intratne kontakty z innymi producentami trunków. W 1920, dzięki tym kontaktom, po śmierci niemieckiego przedstawiciela firmy Johnnie Walker, poprzez przejęcie jego interesów, zyskał profity i szanse na rynku. Whisky stała się w Republice Weimarskiej cenionym trunkiem.

    W połowie lat 20. przedsiębiorstwo Import / Export Ribbentropa było jednym z największych w Niemczech. W 1924 zrezygnował z przedstawicielstwa firmy Henkel i poświęcił się wyłącznie własnej firmie. Dzięki przedsiębiorczości i zręczności w interesach, oraz znajomości języków, w krótkim czasie bardzo się wzbogacił. Wybudował elegancką willę w Berlinie-Schmargendorfie przy Lentzeallee 7–9. Poprzez liczne przebudowy i rozbudowę, posiadłość powiększyła się o park, kort tenisowy i basen. Ribbentropowie wydawali przyjęcia, wieczory brydżowe i koktajle dla najlepszego berlińskiego towarzystwa, przemysłowców, finansistów i arystokracji. Wielu spośród klientów było Żydami. Niektórzy, jak przemysłowiec Ottmar Strauß czy dyrektor Dresdner Bank Herbert Gutmann, należeli do kręgu najlepszych przyjaciół. Joachim i Anneliese, kolekcjonowali sztukę i wartościowe przedmioty. W willi można było zobaczyć obrazy Courbeta, Moneta i André Deraina oraz cenne stare dywany.

    Ribbentrop był daleko spowinowacony z arystokracją i domami panującymi, których członków podziwiał. Dnia 15 maja 1925 został adoptowany przez daleką krewną Gertrud von Ribbentrop (1863 - 1943), której ojciec Karl Ribbentrop został nobilitowany w roku 1884. Od tego czasu Joachim używał nazwiska "von Ribbentrop". W umowie z Gertrud, zobowiązał się przez 15 lat wypłacać jej rentę. Zmienił nazwę firmy na Schöneberg und von Ribbentrop. Używał też herbu rodzinnego Gertrud. Kto nie zauważał tej zmiany nazwiska, był przez niego pisemnie pouczany poprzez drukowaną wizytówkę. Później twierdzono również, że przedrostek "von" otrzymał za zasługi w I wojnie światowej. W 1933 w formularzu ankiety SS oświadczył, że został adoptowany, by zapobiec wymarciu linii Ribbentrop, nie wspominając jednak o nobilitacji Karla Ribbentropa. Jakiś czas po zmianie nazwiska, Ribbentrop starał się o członkostwo w elitarnym Union Club w Berlinie, do którego należeli głównie bogaci arystokraci. Pomimo wstawiennictwa przyjaciół von Helldorfa i von Papena nie został przyjęty. Kiedy został ministrem spraw zagranicznych, odpowiedzialnego za tę decyzję dyplomatę Friedricha von Lieres und Wilkau, próbował wysłać do obozu koncentracyjnego.

    Do 1932 roku Ribbentrop nie zajmował się zbyt intensywnie polityką. Dochodzenie do głosu narodowych socjalistów traktował marginalnie, chociaż przejawiał głęboką awersję do komunizmu. Dopiero kiedy sukcesy Hitlera stały się oczywiste został jego gorącym zwolennikiem.

    Czasy narodowego socjalizmu

    Kiedy Ribbentrop w 1932 roku poznał Hitlera, wstąpił do NSDAP (numer członkowski 1.199.927). Podziwiał go. Wykorzystując swoje stosunki towarzyskie, pośredniczył w kontaktach Hitlera z najbardziej wpływowymi osobistościami Berlina. Kontakty te ułatwiły Hitlerowi przejęcie władzy w roku następnym bez większego oporu. Był też pośrednikiem pomiędzy von Papenem a Hitlerem . Kiedy Himmler 4 stycznia 1933 w czasie spotkania Hitlera z von Papenem, w domu kolońskiego bankiera Kurta von Schrödera, zapytał o możliwość aranżacji następnych spotkań obu polityków, Ribbentrop oddał do dyspozycji swoją willę. Przy formowaniu gabinetu w 1933 Ribbentrop nie został ministrem spraw zagranicznych, jak się spodziewał. Na to stanowisko przewidziany był "stary bojowiec partyjny" Alfred Rosenberg, ale w rezultacie żądań konserwatystów pozostał na nim urzędujący w rządach von Papena i Schleichera, Konstantin Freiherr von Neurath. Ribbentrop otrzymał w 1934 urząd partyjnego doradcy ds. rozbrojenia. Dodatkowo pod koniec 1934 został mianowany doradcą do spraw zagranicznych rządu Rzeszy przy sztabie zastępcy Adolfa Hitlera Rudolfa Hessa.

    W czerwcu 1935 został awansowany na ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego Rzeszy w Londynie i obejmując ten urząd, jeszcze w tym samym miesiącu wynegocjował zgodę Wielkiej Brytanii, wbrew postanowieniom Traktatu wersalskiego, na powiększenie floty niemieckiej do jednej trzeciej wielkości floty brytyjskiej. Umożliwiło to na oficjalne rozpoczęcie budowy planowanych od 1933 jednostek wojennych Bismarck i Tirpitz. Hitler wysoko cenił go jako dyplomatę. Po sukcesie w Anglii nazywał Ribbentropa swoim "Żelaznym Kanclerzem", drugim Bismarckiem.

    W tym samym roku Ribbentrop założył towarzystwo niemiecko-angielskie .

    W 1938 wprowadził się do rezydencji austriackiego arystokraty Gustawa von Remnitza w Fuschl (w kraju związkowym Salzburg). Za jego namową Heinrich Himmler aresztował właścicieli zamku i zesłał do obozu koncentracyjnego w Dachau, za opór przeciw włączeniu Austrii (anschluss Austrii) do III Rzeszy.

    Ribbentrop na ławie oskarżonych w Norymberdze

    Już jako minister spraw zagranicznych III Rzeszy, 23 sierpnia 1939 roku w Moskwie podpisał tzw. pakt Ribbentrop-Mołotow z ZSRR, którego istotą był tajny protokół, w którym III Rzesza i ZSRR rozstrzygały o przyszłym podziale Polski, krajów bałtyckich (Litwy, Łotwy, Estonii oraz Finlandii) pomiędzy ZSRR a III Rzeszę.

    Pakt umożliwił Hitlerowi atak na Polskę 1.09.1939 r., agresję ZSRR na Polskę 17.09.1939 r, atak ZSRR na Finlandię w grudniu 1939 r. i późniejszą aneksję Besarabii i krajów bałtyckich przez ZSRR (czerwiec-sierpień 1940 roku).

    Podczas wojny Ribbentrop ponosił odpowiedzialność m.in. za deportacje ludności żydowskiej z krajów państw podporządkowanych Rzeszy do obozów zagłady.

    Sądzony przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze został skazany na karę śmierci.

    16 października 1946 Joachim von Ribbentrop został stracony przez powieszenie.

     

    Źródło informacji: news.lv, barikadopedija.lv, wikipedia.org

    Nazwa miejsca Aktywne od: Aktywne do: Zdjęcia Język
    WewelsburgWewelsburgde, lv, ru
    Schloss FuschlSchloss Fuschlde, en, lv

      loading...

          ImięRodzaj relacjiData urodzeniaData śmierciOpis
          1Wallis  SimpsonWallis Simpsonpartner19.06.189624.04.1986
          2Edward VIII WindsorEdward VIII Windsorprzyjaciel23.06.189428.05.1972
          3Konstantin von NeurathKonstantin von Neurathkolega/koleżanka02.02.187314.08.1956
          4Wsiewołod MierkułowWsiewołod Mierkułowznajomy25.10.189523.12.1953
          5Анте ПавеличАнте Павеличznajomy14.07.188928.12.1959
          6Mohammed Amin al-HusseiniMohammed Amin al-Husseiniznajomy00.00.189504.07.1974
          7Arthur Neville ChamberlainArthur Neville Chamberlainznajomy18.03.186909.11.1940
          8Philippe PétainPhilippe Pétainznajomy24.04.185623.07.1951
          9Nancy  AstorNancy Astorznajomy18.05.189702.05.1964
          10Dawit  KandelakiDawit Kandelakiznajomy00.00.189529.07.1938
          11Karl  SelterKarl Selterznajomy24.06.189831.01.1958
          12Martin LutherMartin Lutherpodwładny16.12.189513.05.1945
          13
          Andor Henckepodwładny14.07.189531.01.1984
          14Adolf HitlerAdolf Hitlerwyznawca tej samej idei20.04.188930.04.1945
          15Józef StalinJózef Stalinwyznawca tej samej idei, gwałciciel, winny18.12.187805.03.1953
          16Wiaczesław MołotowWiaczesław Mołotowwyznawca tej samej idei09.03.189008.11.1986
          17Heinrich HimmlerHeinrich Himmlerwyznawca tej samej idei07.10.190023.05.1945

          29.10.1929 | Black Monday, a day in the Wall Street

          Black Monday, a day in the Wall Street Crash of 1929, which also saw major stock market upheaval.

          Prześlij wspomnienia

          30.01.1933 | Adolf Hitler został mianowany kanclerzem Niemiec przez prezydenta Paula von Hindenburga

          Prześlij wspomnienia

          12.09.1934 | Utworzono Ententę Bałtycką

          Ententa Bałtycka – międzypaństwowy sojusz Litwy, Łotwy i Estonii zawarty na mocy traktatu o porozumieniu i współpracy 12 września 1934 roku w Genewie i funkcjonujący do 1940 roku.

          Prześlij wspomnienia

          24.10.1938 | Podczas spotkania w Berlinie ministrów spraw zagraicznych Józefa Becka i Joachima von Ribbentropa, strona niemiecka pierwszy raz poruszyła kwestię włączenia Wolnego Miasta Gdańska do Rzeszy i budowy eksterytorialnej autostrady oraz linii kolejowej przez polskie Pomorze

          Prześlij wspomnienia

          07.06.1939 | Neuzbrukšanas līgums starp Latviju un Vāciju

          Prześlij wspomnienia

          23.08.1939 | Ministrowie spraw zagranicznych Wiaczesław Mołotow i Joachim von Ribbentrop podpisali w Moskwie radziecko-niemiecki pakt o nieagresji wraz z tajnym protokołem dodatkowym, dzielącym Europę Wschodnią na strefy interesów

          Pakt Ribbentrop-Mołotow, IV rozbiór Polski – umowa międzynarodowa z 23 sierpnia 1939 roku, będąca formalnie paktem o nieagresji pomiędzy III Rzeszą Niemiecką i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich, która zgodnie z tajnym protokołem dodatkowym, stanowiącym załącznik do oficjalnego dokumentu umowy, dotyczyła rozbioru terytoriów lub rozporządzenia niepodległością suwerennych państw: Polski, Litwy, Łotwy, Estonii, Finlandii i Rumunii.

          Prześlij wspomnienia

          01.09.1939 | Wojska niemieckie napadły o świcie bez wypowiedzenia wojny na Polskę, rozpoczynając kampanię wrześniową a tym samym II wojnę światową

          Kampania wrześniowa (inne stosowane nazwy: kampania polska 1939, wojna polska 1939, wojna obronna Polski 1939) – obrona terytorium Polski przed agresją militarną (bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny) wojsk III Rzeszy (Wehrmacht) i ZSRR (Armia Czerwona); pierwszy etap II wojny światowej. Była to pierwsza kampania II wojny światowej, trwająca od 1 września (zbrojna agresja Niemiec) do 6 października 1939, kiedy z chwilą kapitulacji SGO Polesie pod Kockiem zakończyły się walki regularnych oddziałów Wojska Polskiego z agresorami. Naczelnym Wodzem Wojska Polskiego w kampanii był marszałek Edward Rydz-Śmigły, a szefem sztabu gen. bryg. Wacław Stachiewicz. Od 3 września 1939 wojna koalicyjna Polski, Francji i Wielkiej Brytanii przeciw III Rzeszy.

          Prześlij wspomnienia

          17.09.1939 | Rozpoczęła się agresja ZSRR na Polskę (o godzinie 3.00 nad ranem)

          Agresja ZSRR na Polskę (tzw. "IV rozbiór Polski") – zbrojna napaść dokonana 17 września 1939 przez ZSRR (bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny) na Polskę, będącą od 1 września 1939 w stanie wojny z III Rzeszą. Element działań wojennych kampanii wrześniowej – pierwszej kampanii II wojny światowej.

          Prześlij wspomnienia

          22.09.1939 | Parada zwycięstwa Wehrmachtu i Armii Czerwonej w Brześciu

          Parada zwycięstwa Wehrmachtu i Armii Czerwonej w Brześciu – wspólna defilada oddziałów Armii Czerwonej i Wehrmachtu w Brześciu nad Bugiem w dniu 22 września 1939 przed Heinzem Guderianem i Siemionem Kriwoszeinem. Defilada była związana z przekazaniem w trakcie agresji na Polskę zdobytego przez Wehrmacht Brześcia – Armii Czerwonej zgodnie z postanowieniami paktu Ribbentrop-Mołotow.

          Prześlij wspomnienia

          28.09.1939 | Traktat o granicach i przyjaźni III Rzesza-ZSRR 1939

          Traktat o granicach i przyjaźni III Rzesza-ZSRR – umowa międzynarodowa zawarta w Moskwie pomiędzy III Rzeszą Niemiecką i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich 28 września 1939 po kapitulacji Warszawy, u schyłku działań wojennych w konsekwencji agresji III Rzeszy i ZSRR na Polskę. Nazywany także II paktem Ribbentrop - Mołotow, ponieważ został podpisany przez te same osoby co pakt pierwszy (Joachim von Ribbentrop i Wiaczesław Mołotow) oraz miał taki sam charakter stanowiąc jego bezpośrednią kontynuację. Jedynie mała treść ustaleń tego traktatu została podana do wiadomości publicznej; większość tekstu (trzy tajne protokoły) została utajniona.

          Prześlij wspomnienia

          01.10.1939 | 1.10.1939 sabiedrotie- Vācija un PSRS notur kopīgas militārās parādes iekarotās Polijas pilsētās Ļvovā, Grodņā, Pinskā

          Viena no pirmajām militārajām parādēm tika noturēta 1939.g. 22. septembrī abiem iekarotājiem satiekoties Brestā. Vēlāk, pēc Polijas pilnīgas iekarošanas abi sabiedrotie- PSRS un Vācija šo draudzību apliecinošo tradīciju praktizēja plašāk.

          Prześlij wspomnienia

          18.10.1939 | Spotkanie Stalina i Hitlera we Lwowie

          Prześlij wspomnienia

          24.10.1939 | Związek Radziecki podpisał umowę w sprawie dostaw ziarna i ropy naftowej do Niemiec

          Prześlij wspomnienia

          26.11.1939 | Doszło do tzw. incydentu w Mainila, polegającego na ostrzelaniu przez artylerię Armii Czerwonej rosyjskiej wsi leżącej niedaleko wspólnej granicy. Sowieci obciążyli tym Finów, zyskując casus belli do rozpoczęcia wojny zimowej

          Incydent w Mainila (fin. Mainilan laukaukset) – incydent militarny z dnia 26 listopada 1939 roku, polegający na ostrzelaniu przez artylerię Armii Czerwonej rosyjskiej wsi Mainila położonej niedaleko granicy fińsko-sowieckiej. Sowieci obciążyli tym Finów, zyskując casus belli przeciwko Finlandii, na kilka dni przed rozpoczęciem wojny zimowej.

          Prześlij wspomnienia

          30.11.1939 | ZSRR dokonał inwazji na Finlandię, co rozpoczęło tzw. wojnę zimową

          Wojna zimowa (wojna radziecko-fińska 1939-1940, fiń. talvisota, ros. Зимняя война) – konflikt zbrojny pomiędzy ZSRR a Finlandią, toczący się w okresie od 30 listopada 1939 do 13 marca 1940 roku (104 dni).

          Prześlij wspomnienia

          25.12.1939 | 2. Pasaules kara aizsācēju- Vācijas sociālistu un PSRS komunisti savstarpējie apsveikumi

          Prześlij wspomnienia

          07.01.1940 | Wojna radziecko-fińska: zdecydowanym zwycięstwem wojsk fińskich zakończyła się bitwa na drodze Raate

          Bitwa na drodze Raate – starcie podczas fińskiej wojny zimowej, pomiędzy Związkiem Radzieckim i Finlandią w styczniu 1940 roku, podczas bitwy pod Suomussalmi. Starcie to udowodniło skuteczność fińskiej taktyki motti. W grudniu 1939 radziecka 163 dywizja zdobyła Suomussalmi, ale została okrążona, głęboko na fińskim terytorium. Z pomocą została wysłana 44 dywizja radziecka (ukraińska). Podczas bitwy na drodze Raate, 9 dywizja fińska pułkownika Hjalmar Siilasvuo zniszczyła całkowicie 44 dywizję radziecką.

          Prześlij wspomnienia

          10.02.1940 | Początek deportacji ludności polskiej z terenów zajętych we wrześniu '39 przez Sowietów.

          Sowieci rozpoczęli masowe deportacje ludności polskiej z terenów zajętych po 17 września 1939 przez Armię Czerwoną. Ponad 200 tys. osób wywieziono do obozów (łagrów), położonych w Starobielsku na Ukrainie, na Syberii i w Kazachstanie. Deportacja objęła głównie urzędników państwowych, właścicieli ziemskich i osadników wojskowych.

          Prześlij wspomnienia

          26.06.1940 | ZSRR wystosował ultimatum wobec Rumunii z żądaniem oddania Besarabii i północnej Bukowiny

          Prześlij wspomnienia

          07.09.1940 | Bitwa o Anglię: potężne bombardowanie Londynu z udziałem tysiąca niemieckich samolotów w którym zginęło 450 osób, a 1600 zostało rannych

          Prześlij wspomnienia

          12.11.1940 | German–Soviet Axis talks

          Prześlij wspomnienia

          13.11.1940 | V. Molotova vizīte Berlīnē pie sabiedrotā Ā. Hitlera

          Vizīte notika 12.-13. novembrī

          Prześlij wspomnienia

          22.06.1941 | Atak Niemiec na ZSRR - operacja Barbarossa

          Operacja Barbarossa (niem. Unternehmen Barbarossa) – agresja III Rzeszy na ZSRR w trakcie II wojny światowej. Pierwotny plan przewidywał atak 15 maja 1941, ale z powodu obalenia proniemieckiego rządu księcia Pawła Hitler musiał interweniować na Bałkanach, w Jugosławii, a także w Grecji. Przełożono więc atak na 22 czerwca 1941 roku. Plan ataku był przygotowany i podpisany przez Adolfa Hitlera już 18 grudnia 1940 (dyrektywa nr 21). Była to największa i najważniejsza operacja niemiecka w czasie wojny, której porażka zdecydowała ostatecznie o niemieckiej przegranej w całej wojnie. Bitwy na froncie wschodnim, gdzie realizowano operację „Barbarossa”, okazały się być jednymi z najbrutalniejszych i najbardziej wyniszczających potyczek dla obu stron. Nazwa „Barbarossa” wywodzi się od przydomku cesarza rzymsko-niemieckiego Fryderyka I Barbarossy.

          Prześlij wspomnienia

          10.02.1943 | Vācijā izdota pavēle par Latviešu leģiona izveidošanu

          Prześlij wspomnienia

          01.10.1946 | Ogłoszono wyroki wobec przywódców III Rzeszy sądzonych przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze

          Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze – organ wymiaru sprawiedliwości powołany w 1945 r. z inicjatywy Francji, USA, Wielkiej Brytanii i ZSRR w celu osądzenia głównych zbrodniarzy wojennych Rzeszy Niemieckiej z okresu II wojny światowej, oskarżonych o zbrodnie wojenne, przeciwko pokojowi i przeciwko ludzkości. Procedował od 20 listopada 1945 do ogłoszenia wyroku w dniu 1 października 1946.

          Prześlij wspomnienia

          16.10.1946 | Nirnbergā tiek pakārti galvenie kara noziedzinieki

          Prześlij wspomnienia

          23.08.1988 | Rokoperas "Lāčplēsis" pirmizrāde

          Prześlij wspomnienia

          Dodaj słowa kluczowe