Powiedz o tym miejscu
pl

Robert Eiche

Dodaj nowe zdjęcie!
Data urodzenia:
12.08.1890
Data śmierci:
04.02.1940
Inne imiona lub nazwisko panieńskie:
Kārlis Roberts Eihe,
Inne nazwiska/pseudonimy:
Robert Ejhe, Роберт Индрикович Эйхе, Indrikovich, Роберт Эйхе, Индрикович
Kategorie:
działacz komunistyczny i państwowy, komunista, minister, mąż stanu, ofiara represji sowieckiego reżimu, organizator/uczestnik represji, rewolucjonista, zabójca
Narodowość:
 łotewska
Cmentarz:
Komunarka shooting range. Communist place of mass murder

Robert Eiche (łot. Roberts Eihe, ros. Эйхе Роберт Индрикович) (ur. 12 sierpnia 1890 w majątku Awotyn pod Dobelami w guberni kurlandzkiej, zm. 4 lutego 1940w Moskwie) - Łotysz, działacz komunistyczny w Rosji, członek KC WKP(b) (1930-1938), zastępca członka Biura Politycznego KC WKP(b) (1935-1938), ludowy komisarzrolnictwa ZSRR (1937-1938), jeden z współorganizatorów wielkiego terroru w ZSRR, a później jego ofiara.

Pochodził z łotewskiej rodziny chłopskiej. Od 1905 członek Łotewskiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej, od 1906 w SDPRR, 1908-1911 na emigracji w Wielkiej Brytanii. Od 1914 członek KC Socjaldemokracji Kraju Łotewskiego, 1915 aresztowany i zesłany do guberni jenisejskiej, zbiegł z zesłania, 1917 członek Prezydium Rady Ryskiej. W styczniu 1918 aresztowany w Rydze przez Niemców, w lipcu 1918 zbiegł do Rosyjskiej FSRR i został pełnomocnikiem Ludowego Komisariatu Aprowizacji w guberni tulskiej. Od 4 grudnia 1918 do 13 stycznia 1920 komisarz aprowizacji marionetkowego rządu Łotewskiej SRR.

Jednocześnie faktycznie w 1919 zastępca gubernialnego komisarza ds. zaopatrzenia w Czelabińsku, od lutego do września 1920 przewodniczący gubernialnego komitetu RKP(b) w Czelabińsku.

Od września do grudnia 1920 sekretarz odpowiedzialny gubernialnego komitetu RKP(b), zastępca ludowego komisarza aprowizacji Kirgiskiej (Kazachskiej) ASRR, 1921 pełnomocnik ludowego komisarza aprowizacji Rosyjskiej FSRR w Rostowie nad Donem, 1922-1923 komisarz ds. zaopatrzenia Syberii. Od grudnia 1922 do 1925 członek Syberyjskiego Biura KC RKP(b), 1923-1924 zastępca ludowego komisarza aprowizacji ZSRR, od 1924 do 1 grudnia 1925 zastępca przewodniczącego Syberyjskiego Komitetu Rewolucyjnego. Od 10 grudnia 1925 do maja 1929 przewodniczący Komitetu Wykonawczego Syberyjskiej Rady Krajowej, od maja 1929 do sierpnia 1930 I sekretarz Krajowego Syberyjskiego Komitetu WKP(b), od 31 grudnia 1925 zastępca członka, a od 13 lipca 1930 do 29 kwietnia 1938 członek KC WKP(b). Od sierpnia 1930 do 17 października 1937 I sekretarz Zachodniosyberyjskiego Komitetu Krajowego WKP(b), od 1 lutego 1935 do 29 kwietnia 1938 zastępca członka Biura Politycznego KC WKP(b), od 17 października do 10 listopada 1937 I sekretarz Komitetu Obwodowego WKP(b) w Nowosybirsku, od 29 października 1937 do 29 kwietnia 1938 ludowy komisarz rolnictwa ZSRR. Członek Centralnego Komitetu Wykonawczego ZSRR i deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 1 kadencji. 15 marca 1935 odznaczony Orderem Lenina.

W okresie pełnienia funkcji sekretarza Krajowego Komitetu WKP(b) Zachodniej Syberii (1930-1937), w czasie przymusowej kolektywizacji, a później "wielkiej czystki" w ZSRR był członkiem "trójki" (administracyjnego sądu doraźnego) Zachodniej Syberii, uczestniczył w masowym wydawaniu wyroków śmierci przez to ciało. 29 kwietnia 1938 sam został aresztowany przez NKWD. Po długim śledztwie, w czasie którego był torturowany, 2 lutego 1940 skazany na śmierć przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR z zarzutu o "stworzenie i kierowanie kontrrewolucyjną organizacją terrorystyczną, szpiegostwo i przygotowywanie aktów terrorystycznych". 4 lutego 1940 rozstrzelany. Ciało zostało skremowane w krematorium na Cmentarzu Dońskim a prochy pochowane anonimowo.

Zrehabilitowany przez Kolegium Wojskowe SN ZSRR postanowieniem z 14 marca 1956.

Źródło informacji: wikipedia.org, timenote.info, memo.ru

Brak miejsc

    loading...

        ImięRodzaj relacjiData urodzeniaData śmierciOpis
        1Evgenija Ejhe-RubcovaEvgenija Ejhe-Rubcovażona00.00.189826.08.1938
        2Leonid ZakowskiLeonid Zakowskikolega/koleżanka00.00.189429.08.1938
        3Ławrientij BeriaŁawrientij Beriakolega/koleżanka, gwałciciel, winny29.03.189923.12.1953
        4Fric MendersFric Mendersczłonkowie tej samej partii20.08.188501.04.1971
        5Kārlis DaniševskisKārlis Daniševskisczłonkowie tej samej partii15.05.188408.01.1938
        6Fricis RoziņšFricis Roziņšczłonkowie tej samej partii19.03.187007.05.1919
        7Pēteris StučkaPēteris Stučkaczłonkowie tej samej partii26.07.186525.01.1932
        8Dāvids BeikaDāvids Beikaczłonkowie tej samej partii30.08.189506.02.1946
        9Jēkabs DubelšteinsJēkabs Dubelšteinswyznawca tej samej idei25.10.188524.09.1907
        10Haralds  KrūmiņšHaralds Krūmiņšwyznawca tej samej idei21.07.189417.05.1943
        11Józef StalinJózef Stalinwyznawca tej samej idei18.12.187805.03.1953
        12Борис  РодосБорис Родосgwałciciel, winny22.06.190520.04.1956
        13Wasilij BłochinWasilij Błochingwałciciel, winny00.12.189503.02.1955

        13.01.1905 | 1905. gads 13. janvāra demonstrācija

        Nemieri jeb 1905. gada revolūcija Latvijā 1905. gadā sākās ar 13. janvāra (piekārtots pie datuma, ignorējot stilu, 26.1.1905 pēc jaunā) manifestāciju Rīgā, kuru, kā reakciju uz demonstrantu apšaušanu Sanktpēterburgā 9. janvārī, organizēja LSDP.

        Prześlij wspomnienia

        17.12.1918 | Krievijas hibrīdkari. Ar Krievijas lielinieku "brālīgu atbalstu" proklamēta "Latvijas savienotā komūna"

        Latvijas Sociālistiskā Padomju Republika (LSPR, dibināta kā "Latvijas savienotā komūna") bija sociālistiska valsts tagadējās Latvijas teritorijā, kura tika proklamēta Krievijā un izveidota pēc tam, kad Latvijas Republikas teritoriju okupēja Krievijas Sarkanās armijas spēki. Tas, ka Krievijas Sarkanarmijā dienēja arī daudz no impērijas laika palikušo, bieži marksistu apmuļķotu etnisko latviešu, nemaina notikuma būtību: "sarkanie strēlnieki" cīnījās pret Latvijas neatkarību, lai to atgrieztu Krievijas (lielinieku) impērijas sastāvā. LSPR 1918.—1920. g. pastāvēja līdztekus Latvijas Republikai ar Padomju Krievijas politisku, ekonomisku un militāru atbalstu. Latvijas Republikai izdevās atbrīvot savu teritoriju no Krievijas okupantiem ar citu valstu (Igaunijas, Polijas, Lielbritānijas; kopā 11 valstu) militāro palīdzību gada laikā 1920. gada sākumā.

        Prześlij wspomnienia

        28.01.1919 | Padomju Krievijas okupētajā Latvijas teritorijas daļā (LSPR) sāk darboties kara revolucionārie tribunāli, čekas analogs

        Prześlij wspomnienia

        21.01.1924 | Vai Ļeņinam palikt mūžam dzīvam jeb laiks apbedīt?

        Latvijas okupācijas gados 21.janvāris kalendārā bija iezīmēts ar melnu krāsu. Šajā dienā mira cilvēks, ko šodien daudzi dēvē par visu pasaules nelaimju cēloni – tas Vladimirs Uļjanovs (Ļeņins). Viņa mirstīgās atliekas jeb pareizāk būtu teikt, tas, kas vispār no tām palicis pāri, vēl joprojām glabājas Maskavas sirdī – Sarkanā laukuma mauzolejā. Vai nebūtu pienācis laiks tās apbedīt?

        Prześlij wspomnienia

        29.07.1931 | Čainskas sacelšanās

        Prześlij wspomnienia

        10.03.1933 | Назинская трагедия - кровавое преступление коммунистов

        Prześlij wspomnienia

        30.07.1937 | Wydany został tajny rozkaz NKWD nr 00447 w sprawie operacji represjonowania byłych kułaków, kryminalistów oraz innych elementów antysowieckich

        Prześlij wspomnienia

        07.12.1937 | PSRS noslepkavoja latviešu boļševiku eliti

        Prześlij wspomnienia

        Dodaj słowa kluczowe