Powiedz o tym miejscu
pl

Wasilij Błochin

Dodaj nowe zdjęcie!
Data urodzenia:
00.12.1895
Data śmierci:
03.02.1955
Inne nazwiska/pseudonimy:
Василий Блохин, Васи́лий Миха́йлович Блохи́н, Vasīlijs Blohins
Kategorie:
członek KGB, działacz komunistyczny i państwowy, kat, komunista, przestępca, uczestnik I wojny światowej, zabójca, żołnierz
Cmentarz:
Moskwa, Cmentarz Doński

Wasilij Michajłowicz Błochin, ros. Василий Михайлович Блохин (ur. 1895, zm. 3 lutego 1955) – funkcjonariusz radzieckiego aparatu bezpieczeństwa państwowego w stopniu generała majora, w latach 1923–1953 naczelnik Wydziału Komendanckiego w Zarządzie Administracyjno-Gospodarczym OGPU, następnie naczelnik tego samego wydziału w Ludowym Komisariacie Spraw Wewnętrznych (NKWD) i w Ministerstwie Bezpieczeństwa Państwowego (MGB), członek ochrony Józefa Stalina. Przyjmuje się, że w okresie od 1926 do 1953 własnoręcznie zastrzelił 10-15 tys. ludzi, choć niektórzy historycy mówią o większej liczbie ofiar Błochina (nawet 50 tys. zamordowanych). W 1940 roku rozstrzeliwał polskich jeńców wojennych w piwnicach Obwodowego Zarządu NKWD w Kalininie (obecnie Twer) jako jeden z wykonawców zbrodni katyńskiej.

 

W czasie I wojny światowej był żołnierzem w armii carskiej, a po rewolucji październikowej opowiedział się po stronie bolszewików. Od 1921 był funkcjonariuszem WCzK. Pierwszą egzekucję przeprowadził w sierpniu 1924 na Łubiance. To jemu Stalin powierzał wykonywanie wyroków szczególnej wagi. Uczestniczył w realizacji czystek politycznych z lat 1936–1938 i późniejszych, wykonując wyroki między innymi na Lwie Kamieniewie, Grigoriju Zinowjewie, Michaile Tuchaczewskim i Nikołaju Jeżowie. Błochinowi przypisuje się także zabicie pisarza Izaaka Babla.

Po wybuchu II wojny światowej był jednym z głównych organizatorów i wykonawców zbrodni katyńskiej jako członek grupy operacyjnej, w skład której weszli także major NKWD Nikołaj Siniegubow i kombryg Michaił Kriwienko. Kierował bezpośrednio egzekucjami na polskich oficerach z obozu filtracyjno-represyjnego w Ostaszkowie, wykonując wiele wyroków osobiście. Egzekucje trwały od 5 kwietnia 1940 w budynku przy ul. Sowieckiej 2 w Kalininie (obecnie Twer). Ofiary mordu chowane były w Miednoje na terenie letniskowym kalinińskiego NKWD. Zamordowano co najmniej 6300 polskich oficerów i funkcjonariuszy Policji Państwowej i Korpusu Ochrony Pogranicza (KOP). Za udział w akcji Błochin został nagrodzony premią w wysokości miesięcznego uposażenia.

Wasilij Błochin wprowadził też wiele usprawnień do pracy NKWD, m.in. zastąpił szybko nagrzewające się rewolwery Nagant niemieckimi Waltherami PP i nakazał zaadaptowanie skórzanych fartuchów używanych w rzeźniach tak, aby mundur funkcjonariusza NKWD pozostał „zawsze czysty i schludny”. Według zeznań gen. Dmitrija Tokariewa, w 1940 roku szefa Obwodowego Zarządu NKWD w Kalininie, złożonych w marcu 1991 przed rosyjskim prokuratorem Anatolijem Jabłokowem, przygotowania Błochina do rozstrzeliwania więźniów wyglądały następująco:

  Quote-alpha.pngJabłokow: Czy to było już w pierwszy dzień?
Tokariew: To było już w pierwszy dzień. Tak więc poszliśmy. I wówczas zobaczyłem całą tę grozę. Przyszliśmy tam. Po kilku minutach Błochin włożył swoją odzież specjalną: brązową skórzaną czapkę, długi skórzany brązowy fartuch, skórzane brązowe rękawice z mankietami powyżej łokci. Na mnie wywarło to ogromne wrażenie – zobaczyłem kata [...]

Po śmierci Józefa Stalina w 1953 roku Błochin przeszedł na emeryturę. 23 listopada 1954 roku został pozbawiony stopnia generała postanowieniem Rady Ministrów ZSRR nr 2349-1118ss jako osoba, która zdyskredytowała się w czasie pracy w organach [...] niegodna w związku z tym zaszczytnego stopnia generała. Zmarł 3 lutego 1955 roku na zawał serca (taka przyczyna zgonu jest podana w dokumentacji medycznej; według zeznań Dmitrija Tokariewa zastrzelił się). Pochowany w alei zasłużonych Cmentarza Dońskiego w centrum Moskwy, gdzie znajduje się jego okazały pomnik nagrobny ozdobiony krzyżem prawosławnym i napisem: „Wieczna pamięć”, z wizerunkiem Błochina w mundurze generalskim.

Odznaczenia

  • Order Lenina
  • Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie)
  • Order Czerwonego Sztandaru Pracy
  • Order „Znak Honoru”
  • Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
  • Order Czerwonej Gwiazdy

 

Źródło informacji: wikipedia.org, news.lv

Nazwa miejsca Aktywne od: Aktywne do: Zdjęcia Język
The Military Collegium of the Supreme Court of the Soviet UnionThe Military Collegium of the Supreme Court of the Soviet Unionen, lt, lv, ru

    loading...

        ImięRodzaj relacjiData urodzeniaData śmierciOpis
        1Karl PaukerKarl Paukerkolega/koleżanka00.00.189314.08.1937
        2Mikhail  MatveyevMikhail Matveyevkolega/koleżanka00.00.189200.00.1974
        3Pēteris MagoPēteris Magokolega/koleżanka00.00.187926.04.1941
        4Ernests MačsErnests Mačskolega/koleżanka, podwładny00.00.189800.00.1945
        5Ławrientij BeriaŁawrientij Beriakolega/koleżanka, szef, wyznawca tej samej idei29.03.189923.12.1953
        6Георгий  АлаферГеоргий Алаферkolega/koleżanka00.00.190000.00.1973
        7Leonid  RajchmanLeonid Rajchmankolega/koleżanka00.00.190810.03.1990
        8Nikolaj Antonov-GricjukNikolaj Antonov-Gricjukkolega/koleżanka, poszkodowany, ofiara00.00.189323.02.1939
        9Nikołaj SiniegubowNikołaj Siniegubowkolega/koleżanka11.01.190412.12.1971
        10Michaił KriwienkoMichaił Kriwienkokolega/koleżanka00.00.190400.00.1954
        11Nikołaj JeżowNikołaj Jeżowkolega/koleżanka, szef, wyznawca tej samej idei, poszkodowany, ofiara01.05.189504.02.1940
        12Kārlis VeissKārlis Veisskolega/koleżanka09.10.189325.04.1936
        13Dmitrij  TokariewDmitrij Tokariewkolega/koleżanka, wyznawca tej samej idei00.00.190200.00.1993
        14Efim EvdokimovEfim Evdokimovkolega/koleżanka08.01.189102.02.1940
        15
        Jonas Jusiskolega/koleżanka, wyznawca tej samej idei00.00.189102.02.1931
        16Iona  NikitczenkoIona Nikitczenkokolega/koleżanka, wyznawca tej samej idei28.06.189522.04.1967
        17Сардион НадараяСардион Надараяkolega/koleżanka00.00.1903
        18Naums  TurbovskisNaums Turbovskiskolega/koleżanka00.00.1896
        19Isaj BergIsaj Bergkolega/koleżanka00.00.190507.03.1939
        20Петр  ЯковлевПетр Яковлевkolega/koleżanka18.10.189215.04.1959
        21Рафаэль  СаркисовРафаэль Саркисовkolega/koleżanka, wyznawca tej samej idei00.00.1908
        22Павел ПостышевПавел Постышевznajomy18.09.188726.02.1939
        23Józef StalinJózef Stalinszef, wyznawca tej samej idei18.12.187805.03.1953
        24Andriej WyszynskijAndriej Wyszynskijwyznawca tej samej idei10.12.188322.11.1954
        25Борис  РодосБорис Родосwyznawca tej samej idei22.06.190520.04.1956
        26Amon Leopold GöthAmon Leopold Göthwyznawca tej samej idei11.12.190813.09.1946
        27Rozalija  ZiemlaczkaRozalija Ziemlaczkawyznawca tej samej idei01.04.187621.01.1947
        28Michaił FrinowskiMichaił Frinowskiwyznawca tej samej idei, poszkodowany, ofiara26.01.189804.02.1940
        29Varvara JakovlevaVarvara Jakovlevawyznawca tej samej idei00.00.188511.09.1941
        30Наум  ТурбовскийНаум Турбовскийwyznawca tej samej idei00.00.1896
        31Ivan  NagornyIvan Nagornywyznawca tej samej idei00.00.190200.00.1941
        32Ivans DernovojsIvans Dernovojswyznawca tej samej idei
        33Федор ГнедикФедор Гнедикwyznawca tej samej idei00.00.190400.00.1972
        34Sergejs  KorņiljevsSergejs Korņiljevswyznawca tej samej idei20.03.1904
        35Дмитрий  УспенскийДмитрий Успенскийwyznawca tej samej idei00.00.190200.00.1989
        36Артем ЗеленыйАртем Зеленыйwyznawca tej samej idei
        37Iona JakirIona Jakirposzkodowany, ofiara00.00.189612.06.1937
        38Ieronim UborevichIeronim Uborevichposzkodowany, ofiara00.00.189612.06.1937
        39Stanisław KosiorStanisław Kosiorposzkodowany, ofiara18.02.188926.02.1939
        40Robert  EicheRobert Eicheposzkodowany, ofiara12.08.189004.02.1940
        41Isaak BabelIsaak Babelposzkodowany, ofiara13.07.189427.01.1940
        42Vsevolods MeierholdsVsevolods Meierholdsposzkodowany, ofiara09.02.187402.02.1940
        43
        Mihail Kolcovposzkodowany, ofiara00.00.189223.03.1938
        44Aleksandr KosarevAleksandr Kosarevposzkodowany, ofiara00.00.190323.02.1939
        45Semen KosarevSemen Kosarevposzkodowany, ofiara00.00.190419.01.1938
        46Włas CzubarWłas Czubarposzkodowany, ofiara22.02.189126.02.1939
        47Lev KarahanLev Karahanposzkodowany, ofiara00.00.188920.09.1937
        48Иван ФедькоИван Федькоposzkodowany, ofiara06.07.189726.02.1939
        49
        Jakov Kviringposzkodowany, ofiara00.00.190922.01.1938
        50Ivar SmilgaIvar Smilgaposzkodowany, ofiara02.12.189226.02.1938
        51Ivar   SmilgaIvar Smilgaposzkodowany, ofiara02.12.189210.01.1937
        52Gieorgij  LangemakGieorgij Langemakposzkodowany, ofiara20.07.189811.01.1938
        53Michaił TuchaczewskijMichaił Tuchaczewskijposzkodowany, ofiara16.02.189312.06.1937

        20.12.1917 | Powołano Cze-Ka

        Czeka, CzK, WCzK (ros.: Всероссийская чрезвычайная комиссия по борьбе с контрреволюцией и саботажем при СНК РСФСР, ЧК, ВЧК) – akronim nazwy policji politycznej w Rosji Sowieckiej w latach 1917–1922. Początkowo nosiła pełną nazwę Wsierossijskaja czriezwyczajnaja komissija po bor'bie s kontrriewolucyjej i sabotażom (Wszechrosyjska Komisja Nadzwyczajna do Walki z Kontrrewolucją i Sabotażem), od sierpnia 1918 roku Wsierossijskaja czriezwyczajnaja komissija po bor'bie s kontrriewolucyjej, spiekulacyjej i priestupleniami po dołżnosti (Всероссийская чрезвычайная комиссия по борьбе с контрреволюцией, спекуляцией и преступлениям по должности; Wszechrosyjska Komisja Nadzwyczajna do Walki z Kontrrewolucją, Spekulacją i Nadużyciami Władzy), zwana potocznie Czeka, lub Czieriezwyczajka. Z owej nazwy wyszło potoczne określenie funkcjonariuszy, pracowników – czekiści (czekista); tak nazywani są po dzień dzisiejszy funkcjonariusze organów bezpieczeństwa państwowego i wywiadu KGB i FSB.

        Prześlij wspomnienia

        30.07.1937 | Wydany został tajny rozkaz NKWD nr 00447 w sprawie operacji represjonowania byłych kułaków, kryminalistów oraz innych elementów antysowieckich

        Prześlij wspomnienia

        19.09.1939 | W Ostaszkowie utworzono obóz koncentracyjny dla polskich jeńców wojennych

        19 września ludowy komisarz spraw wewnêtrznych Ławrentij Beria wydał rozkaz nr 0308, zgodnie z którym utworzono Zarząd NKWD ZSRR do Spraw Jeńców Wojennych (UPW – Uprawlenije po Diełam Wojennoplennych). Tym samym rozkazem polecono zorganizowanie ośmiu obozów jenieckich – ostaszkowskiego, juchnowskiego, kozielskiego, putywelskiego, kozielszczańskiego, starobielskiego, jużskiego i orańskiego. Tak zwaną obsługę operacyjno-czekistowską jeńców wojennych zajmował się Wydział Specjalny NKWD ZSRR. Do 23 września w Zarządzie ds. Jeńców został opracowany regulamin obozu dla jeńców wojennych. Przejściowo jeńcy byli gromadzeni w obozach rozdzielczych i 138 punktach odbiorczych, skąd następnie przekazywano ich do wyżej wymienionych obozów.

        Prześlij wspomnienia

        04.02.1940 | Šajā dienā izpildīts nāves sods PSRS IeTDK (NKVD) komisāram Nikolajam Ježovam

        Zīmīgi, ka pasludinātos spriedumus izpildīja uzreiz un uz vietas tiesas ēkā. Bieži vien to veica paši sprieduma pasludinātāji.

        Prześlij wspomnienia

        05.03.1940 | II wojna światowa: Biuro Polityczne KC WKP(b) podjęło decyzję o wymordowaniu ok. 25 tysięcy polskich jeńców wojennych.

        Prześlij wspomnienia

        03.04.1940 | Rozpoczęły się masowe egzekucje polskich jeńców wojennych z obozów w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku

        Zbrodnia katyńska (ros. Катынский расстрел, ang. Katyn massacre) – zbrodnia komunistyczna polegająca na rozstrzelaniu wiosną 1940 roku co najmniej 21 768 obywateli Polski, w tym ponad 10 tys. oficerów wojska i policji, na mocy decyzji najwyższych władz Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich zawartej w tajnej uchwale Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku (tzw. decyzja katyńska). Egzekucji ofiar, uznanych za „wrogów władzy sowieckiej” i zabijanych strzałami w tył głowy z broni krótkiej, dokonała radziecka policja polityczna NKWD. W latach 1940–1990 władze ZSRR zaprzeczały swojej odpowiedzialności za zbrodnię katyńską, lecz 13 kwietnia 1990 roku oficjalnie przyznały, że była to „jedna z ciężkich zbrodni stalinizmu”. Wiele kwestii związanych ze zbrodnią katyńską nie zostało jak dotąd wyjaśnionych.

        Prześlij wspomnienia

        13.04.1990 | Podczas wizyty prezydenta Wojciecha Jaruzelskiego w Moskwie, prezydent Michaił Gorbaczow przekazał pochodzące z radzieckich archiwów dokumenty dotyczące zbrodni katyńskiej, po raz pierwszy oficjalnie przyznając, że zbrodni dokonało NKWD

        Prześlij wspomnienia

        16.09.1992 | Film - Czekista

        Prześlij wspomnienia

        13.05.2015 | Смертная казнь и ее виды в настоящее время

        Prześlij wspomnienia

        Dodaj słowa kluczowe